Bunların hepsi ve daha fazlası ne zaman oldu bilememek... Zamanla olan bir şey değildi aşk. Belki sevgi öyleydi ama aşk ;ilk görüşte ruhunu, beynini, kalbini sorgusuz vermekti... O'ydu.
Aynadaki aksimin gözlerinden okunuyordu mutsuzluğu. Bunu kendime itiraf etmeyi başarabiliyordum. Peki ya bundan sonra ne yapacaktım? Kazanmak için savaşmak gerekir derler. Ben neyle savaşacaktım? Ya da ne için? Kaybettikçe yok olmayacak mıydım?
Kendi iç savaşımda bayrağımı çekmiş, duygularıma teslim olmuştum. Geri dönüşü mümkün olmayan bir şekilde onundum. Geri dönüşü olmasına izin vermeyeceğim bir şekilde benimdi.