Çoğumuz için “ifade etmek” öfke demek, kavga demek.
Sadece bunu gördüysek, hissettiğini söylemek:
Bağlantının kopması, yalnız kalmak, “sevilmemek” demek.
O yüzden bin takla atıyoruz ya “söylememek” için.
İçimizde fokur fokur kaynarken öfke, üzüntü,
“Ay yok canım, hiç önemli değil” derken buluyoruz kendimizi.
Oysa ifade etmekle kavga etmek arasında, upuzun bir yol var.
İfade etmenin, derdini söylemenin, binbir yolu, binbir tonu var.
Oysa ifade etmek kırmaz kimseyi.
Kırıp döken, birikipte patlayanlar.
O yüzden ben “nasıl” ifade ettiğimden sorumluyum.
Sen de onu nasıl karşılayacağından.
İnsanları kıran, ilişkileri bozan,
Söylediğimiz sözler değil,
Söylenmemiş, biriktirilmiş,
İçimizde çürümüş olanlar.
Unutursan Hatırla.
Siz de büyüyün
Ama “büyük olmaya” çok meraklı olmayın.
“Olmuş” olmaya,
“Ermiş” olmaya,
“Ununu eleyip eleğini asmış” olmaya,
“Aşmış” olmaya özenmeyin.
Bırakın, yeni güncellemeler için,
Dürtüklesin sizi aklınız başınız.
“Evet öyle demiştim ama şimdi böyle düşünüyorum” deyin.
Korkmayın,
Arada bir kendinizle çelişin.
Herkesin kutusuna sığmak için
Oranı buranı törpülemek yerine,
“Hiç kimsenin alkışlamadığı parçalarını da sevmeyi öğrendiğinde”
Hikayenin seyri değişecek.
Dünya kocaman ama seninki baktığın kadar,
Her gün geçtiğim yolda,
Kafamı kaldırıp bakana kadar
Benim için yoktu mesela bu mor salkımlar.
Artık varlar.
Doğa defile yapmış,
Ağaçları giydirmiş,
Çiçekleri donatmış,
Adına bahar demiş, ne yazar?
Kafanı çevirip bakmadığında,
Senin için yoklar.
Dünya kocaman ama,
Seninki baktığın kadar,
Gördüğün kadar.
"Hayatta her şey çabayla ilgili değil.
Bazen kabul etmek gerekir.
Olanı,
Olduğu gibi
Bırakmak lazım.
Kabul etmek,
Teslim olmak değil,
Yenilmek değil,
Hikayeden özgürleşmektir."
Unutursannn Hatırlaaa.
Özgüven gökten düşmüyor arkadaş.. özgüven sana gelmiyor, sen ona gidiyorsun ve kendini tanıyorsun. Bu kitap harika manzum bir şekilde yazılmış. Bu kitap ile ilgili çokça alıntı paylaştım isteyen bakabilir ve nasıl güzel bir kitap olduğunu anlayabilir. Öncelikle..
Kendini hissedeceksin bu kitapta. Kendi duygularının farkına varacak ve onlara kulak vereceksin. Neden kulak vereceksin biliyor musun? Çünkü şu hayatta ne aradıysan ve arıyorsan hepsi içeride. Hepsi.. hepsi ama hepsi içeride.. içerisi boş senin doldurmanı bekliyor, anlamanı, izin vermeni, bir şeyler yapmak için rahat bırakmanı istiyor. Ben bu kitap sayesinde duygularımı farkettim. Bırak farketmeyi duygularıma izin verdikçe hayatla bütünleştim ya. Duygularım beni hayata bağlayan tek şeymiş gerçekten bunu bu kitapla anladım. Ve diğer bir konuya gelince bu kitap seni kalıpların içinden söküp alıyor ve seni kendi özgür alanınla serbest bırakıyor. Açıkcası ne yapacağını şaşırıyorsun çünkü hiç kendi alanınla yüzleşmemişsin. Çünkü seni öyle kalıplara sokmaya çalışmışlar kendini unutmuş adeta başkaları için yaşamışsın. Cansu Kamar.. emeğin o kadar büyük ki üstümde. İyi ki paylaşmışsın insanlığını, dostluğunu, sevgini bize bu kitapta. Hayranlıkla okudum. Herkese tavsiye ediyor ve özgüvenli musmutlu bir hayat diliyorum.
Bu kitabı okumayın,bu kitaba sarılın çünkü o da size sarılıyor.. Bazen çok iyi bildiğimizi sandığımız şeyleri okumakta şifa var.Psikolojiyle ilgileniyorsanız ya da az çok yolunuz psikoterapiye çıkmışsa tam başucunuza göre..
Bazı cümleleri sizi düz duvara baktırabilir: "Hep peşinden koştuğumuz o 'mükemmel'
Ya anlık bi şeyse?"
Çok çok çok beğendim. Önüme gelene bu kitaptan bölümler okumak istedim. Başucu kitaplarımdan birisi olacak, birisine hediye almayı düşündüğümde aklıma gelecek. Modern psikolojiyi bilen bir şair. Hayatın özünü kavramış bir bilge Sayın Cansu Kamar. Tebrik ederim. Ne güzel hissetmiş, ne güzel ifade etmiş. Unutursak hatırlayalım, hayat samimi yaşandığında güzel.