About
Abdülkerim Suruş
1945 yılında, Tahran'da doğdu. İran'da Eczacılık okudu. Daha sonra, Londra'da Analitik Kimya konulu yüksek lisans eğitimini tamamladı. Bundan sonra, bütün yaşamını tarih ve bilim felsefesi çalışmalarına adadı. Devrim'den sonra İran'a döndü. Ayetullah Humeyni tarafından üniversitelerin müfredatlarını elden geçirmek üzere oluşturulan, Kültürel Devrim Enstitüsü'ne atandı. Rejimle olan ilişkisi, mollaların eğitimin her alanına hükmetme kararlılığından dolayı açıldı. 1983 yılında, İmam Humeyni'ye istifasını sundu. İstifasını sunduktan sonra, rejime karşı eleştirileri sürekli olarak sertleşti. 1990'lı yıllarda '' Kiyan'' adlı aylık dergiyi çıkarttı. Suruş; dinî çoğulculuk, hermenötik, hoşgörü, molla rejimi ve ruhbanlık gibi konularda makalelerini yayımladı. 1998 yılında dergi kapatıldığı için, Suruş işini kaybetti. 2000 yılından sonra, İran dışında dersler vermeye başladı. Suruş; Harvard, Yale ve Princeton gibi Amerikan üniversitelerinin yanı sıra Almanya'da Wissenschaftkolleg'de ve Hollanda'da Amsterdam Üniversitesi'nde görev yaptı. Suruş; din ve dinin bilgisinin iki ayrı şey olduğunu, dinin kutsallığına karşın din bilgisinin insani ve eksik olduğunu yazılarında vurguladı. Yazar; akademisyenliğinin yanı sıra Mevlana Celaleddin-i Rumî'ye olan hayranlığıyla da tanınmakta.
Title:
Yazar
Birth:
Tahran, İran, 1945
Readers
16 readers liked.
81 readers read.
1 readers are reading.
70 readers will read.
1 readers left half.
Books
Kim Savaşım Verebilir
9/10
İlerici Gericilik
10/10
Evrenin Yatışmaz Yapısı
10/10
Dini Düşüncenin Yeniden Kurulm...
10/10
İlim ve Felsefeye Giriş
7.3/10
Aydınlık ve Dindarlık
9/10
Nebevi Rüyaların Ravisi Hz. Mu...
7.5/10
Modern Durum ve Dini Bilginin ...
8/10
Peygamberler Aydınların Önderl...
0/10
Biz Hangi Dünyada Yaşıyoruz
8.6/10
Maximum Din & Minimum Din
0/10
Nebevi Rüyaların Ravisi Hz. Mu...
0/10
Quotes
Bizim ülkede bu ters işliyor
Bir şey hakkında cahil kalmak kişide o şeye karşı saygı ve korku duygusu doğurur.
Ya savaşım vermek mümkün değildir, veya eğer savaşım sözkonusuysa ve bir görevse (farize) , bir güvencenin olması ve kimsenin gönlünde çekilen sıkıntıların boşa gideceğine dair herhangi bir korkunun bulunmaması gerekmektedir. Bu ise sadece yıkılması mümkün olmayan ve kendisine tevekkül edilince sıkıntıların pahasını ödeyen, kendisine dayanılınca ve kendisi için savaşım verilince her zaman için sonuca ulaşılmasına imkan sağlayan birine tevekkül etmekle mümkün olabilir.
Müminlerin Emiri Ali'nin güzel bir sözü vardır; diyor ki: «Şüpheye, hakka şebahet (benzerlik) taşıdığı için şüphe diyorlar. Eğer hakkı batıla karışmaktan korursak kimse için herhangi bir şüphe söz konusu olmayacaktır. Yani herkes hakkı tanıyacak ve benimseyecektir. Gene eğer şüpheli sözü hakka karışmaktan Uzak tutarsak herkesçe o sözün doğru olmadığı anlaşılmış olacaktır. Ama genellikle ondan bir bölüm şundan bir bölüm alınmakta ve bunlar birbirine karılmaktadır. Doğru yolun deneyimsiz kişi için güçlüklerle dolu olmasının sebebi işte budur.
Dünya-görüşü, davranış şeklini ve ideolojik alanı sınırlar. İdeolojiyi doğurmaz ama onu sınırlar. Başka bir söyleyişle, eğer belirli bir dünya-görüşünüz varsa artık canınızın istediği her ideolojiyi benimseyemezsiniz. Dünya-görüşü size dolaysız bir şekilde bir ideoloji vermez ama size hangi ideolojileri seçemeyeceğinizi söyleyebilir. Etkisi olumlu yönde değil, olumsuz yöndedir. Doğurmaz, ama yönlendirir. Olumlu ve kabul edilebilir ideolojileri gösterir ve kabul edilemez olanları dışarda tutar.
İdeoloji kelimesinin acıklı bir alınyazısı vardır. Bu kelime ilk ortaya çıktığı sıralarda (onsekizinci yüzyılın sonlarında Fransa'da) rahatsız edici bir anlama sahipti ve birinin uygunsuz bir işle ilgisi olduğu ima edilmek istendiğinde bu kelimeden yararlanılıyordu. İdeoloji, günümüz toplumunda felsefe ve şiirin sahip olduğuna benzer bir anlama geliyordu bir oranda. Biri anlamsız bir söz söylediğinde ve karşısındaki ona cevap vermek istemediği, ama cevap vermemiş olarak görünmek de istemediği zamanlar da, «Şiir söylüyor.» veya «Felsefe örüyor.» der. İşte ideoloji kelimesinin başına da Napolyon (s) zamanın da aynı iş geldi. Napolyon'un, ilk zamanlarda bir grup ideologa ihtiyacı vardı; ama daha sonra ideologların görüşleriyle onun kanıları birbirini tutmayınca ideolog kelimesine kötü bir anlam yüklendi. O tarihten sonra da, biri anlamsız bir laf ettiğinde veya kimsenin anlamadığı tumturaklı sözler söylediğinde, "Kendileri ideologturlar" yani "Fildişi kulelerine çekilmişler ve toplumun işine yaramayan sözler örüyorlar." demeye başladılar. İdeolojiyi "çağların aldatmacası" olarak isimlendiren Marks da bir oranda bu görüşü yansıtmaktadır
Updates
insanların tabiatına ve fıtratına müdahale etmek suretiyle uygulanan gizli şiddet, kafasına vurularak uygulanan fiili şiddetten daha tehlikelidir.
Abdülkerim Sürûş
Comments and Reviews
