Hakkında
1957’de Kamerun’da doğdu. Tarih lisans ve yüksek lisans eğitimini ülkesinde gördü. Tarih doktorası ve siyaset bilimi yüksek lisansını Paris’te aldı. Afrika tarihi ve politikaları uzmanlığının yanında, günümüzün önde gelen post-kolonyal yaklaşım kuramcılarındandır. ABD’de birçok üniversitede ders verdi. Senegal’in başkenti Dakar’da, Afrika’da Sosyal Bilimler Gelişmesi Konseyi’ni yönetti. Halen Güney Afrika’da Johannesburg Witwatersrand Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü’nü yönetiyor. Zenci Aklın Eleştirisi dışında yayımlanmış kitapları: Afriques indociles: christianisme et pouvoir d’Etat en société postcoloniale (1988), La naissance du maquis dans le Sud-Cameroun (1998), De la postcolonie (2000), Sortir de la grande nuit. Essai sur l’Afrique décolonisée (2010), La politique de l’inimitié (2018).
Unvan:
Filozof, Yazar
Doğum:
Merkez Bölgesi, Kamerun, 27 Temmuz 1957
Okurlar
10 okur beğendi.
31 okur okudu.
1 okur okuyor.
66 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Henüz yakın bir zamana kadar her insanın az çok sınıflandırılabilir bir kimliğe sahip bir şahıs haline geldiği öznelleşme ve bireyselleşme çalışmasının bir bölümü böylece sona erdi. İster kabul edelim ister etmeyelim, yaşadığımız dönem, plastikleşme, tozlaşma ve her tür greft çağı olacaktır: beynin şekillendirilebilirliği, suni olanın organik olanla döllenmesi, genetik manipülasyonlar ve dijital greftler, insan ile makineyi her an birbirine daha da yaklaştıran bütün araçlar... [..] Artık canlılar -veya insan türünü bilinçli olarak değiştirme kapasitesi- üzerinde bir iktidar da kurmuş durumda ve bu da kuşkusuz, iktidarın mutlak bir biçimini oluşturuyor.
Sayfa 26 - İletişim Yayınları
Günümüzde kitle olmak neredeyse sürü olmakla aynı anlama geliyor. Aslında çağımız kitlelerin çağı değil, sanal sürülerin çağı. Buna rağmen kitle, var olmayı sürdürüyor, ancak "aşırı dürtülerle canlanıyor."
Sayfa 79 - İletişim Yayınları
Kitle, der Freud, "ancak aşırı durtülerle heyecanlanır. Kitleye etki etmek isteyenin, gerekçelerini mantıklı bir biçimde oluşturmaya ihtiyacı yoktur; aynı şeyi resmetmek, abartmak ve durmadan tekrarlamak suretiyle en güçlù imgeleri kullanması yeterlidir."
Sayfa 73 - İletişim Yayınları
Bir yanda demokratik düzen ile öte yanda sömürge imparatorluğu düzeni arasındaki ilişkilerin doğasını, sonra da bu ilişkinin, demokrasilerin şiddetini nasıl belirlediğini kavrayabilmek için pek çok öğeyi (siyasal, teknolojik, demografik, epidemiyolojik, hatta botanik) göz önüne almak gerekir. 18. yüzyıldan itibaren sömürge imparatorluklarının şekillenmesine katkıda bulunmuş bütün teknik araçların arasında en belirleyici olanları, kuşkusuz silahlanma teknikleri, tıp ve ulaşım araçları oldu. Ancak fetihleri finanse eden kredi ve sermayenin azlığının da gösterdiği gibi, imparatorlukları bazen kelepir fiyatına ele geçirmek yetmedi, bu yeni toprakları nüfuslandırmak ve verimli bir şekilde işlemek gerekti. Örneğin Hindistan, Endonezya ve Cezayir'de Hint-Babür İmparatorluğu'nun, Cava Krallığı'nın ve Osmanlı İmparatorluğu'nun gerilemesinden, bazen endüstri öncesi teknikleri kullanarak yararlanan Büyük Britanya, Hollanda ve Fransa oldu.
Sayfa 38 - İletişim Yayınları
Modern demokrasinin tarihi, aslında iki yüzü, hatta iki bedeni -bir yanda güneş gören bedeni, diğer yanda da geceye bakan, karanlık bedeni- olan bir tarihtir. Sömürge imparatorluğu ve köleci devlet -ve daha kesin belirtmek gerekirse, plantasyon ve ceza sömürgesi- bu karanlık bedenin başlıca simgelerini oluşturur.
Sayfa 37 - İletişim Yayınları
İletiler
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok