Adı Yok Dergisi Gönderileri
Adı Yok Dergisi kitaplarını, Adı Yok Dergisi sözleri ve alıntılarını, Adı Yok Dergisi yazarlarını, Adı Yok Dergisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.![Babelisk [∆]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F380728_1715550096_J0W2v.jpg){kind=small}
İşte bu nedenle, uzaktan ya da yakından, haklı yada haksız nedenlerle insanları öldüren ya da öldürmeyi haklı çıkaran ne varsa hepsini reddetmeye karar verdim.
Sayfa 26Kitabı okudu
Eskiden böyle paldır küldür yaşamıyordum. Akça pakça bir kızdım ben.
Sayfa 13Kitabı okudu
Güneşsiz günleri sevmiyorum. Gelmesiyle gitmesi bir oldu mu seviyorum yağmuru. Uzun sürdü mü, her yanım küflenmiş gibi geliyor.”
“Tanrı'nın güneşi bu denli güzelse, sen bir de ötekini düşün.”
“Hangi öteki güneşi, Adam? Çok büyük olan bunu tanıyorum bir tek.”
“Daha büyük olan bir başkasından söz etmek istiyorum. Yüreğimizde doğan güneşten. Umutlarımızın güneşinden. Düşlerimizi de uyandırmak için göğsümüzde uyandırdığımız güneşten.”
“Adam sen şairsin öyle değil mi?
Vasconcelos
Sayfa 20 - Lacivert Yayıncılık
Yalvarırım sana...
Kalbinde çözülmeden kalan her şey için sabırlı ol.
Soruların kendisini sevmeye çalış; kilitli odalar veya yabancı lisanlarda yazılmış kitaplar gibi.
Cevapları şimdi arama.
Şu anda cevaplar sana verilemez, çünkü sen henüz onlarla yaşayamazsın.
Bu, her şeyi yaşama meselesidir.
Şu anda, soruyu yaşaman gerekiyor.
Belki daha ileride, farkına bile varmadan, günün birinde kendini cevabı yaşarken bulacaksın.
( Rilke)
Sayfa 5 - Lacivert Yayıncılık
sen burada misafirsin ve buradan da diğer bir yere gideceksin. misafir olan kimse, beraberce getiremediği bir şeye kalbini bağlamaz. bu menzilden ayrıldığın gibi, bu şehirden de çıkacaksın. ve keza, bu fani dünyadan da çıkacaksın. öyle ise, aziz olarak çıkmaya çalış.
çünkü insan beklemekle, kalkıp gitmekle, yola çıkmakla, bir şehre sığınmakla insandı. kime kızılabilir?
nice susmalar vardır ki, maksadı sözden daha güzel anlatır.
önüme bakmadan yürüdüm hep, başım yukarıya doğru. bu yüzden takıldı elbiselerim. eskidi, yırtıldı, parçalandı.
mevsimle birlikte doğuşumu kutlarken, şu fani hayatta ebedi olmanın mutluluğunu yaşıyorum.