Ali Yağan'ın mazisi 3-5 dakikalık karakterleri, bazen kaçıp bazen ileri atılıyor; incinseler de yaralarıyla, yükleriyle ve omuzladıklarıyla kendilerini aramaya devam ediyorlar. Onun öykülerinin omurgasını işte bu gözüpek arayış ve yeryüzünün bütün hikâyelerine duyulan tutkulu merak oluşturuyor
Gerçekle hayal arasındaki kurmaca dünyada sıkışmış bir öykü kitabı...
Öykü içinde öykü oluşturulmaya çalışılmış ancak bana kalırsa başarılı olamamış. Yazarı daha önceden duymadım, tanımıyorum; ancak zannımca yazar Adana’da doğup, büyüdü ve yaşadığı topraklardaki dedelerinin, atalarının hikayelerini duyduğu kadarıyla bizlere öykü olarak sunmaya çalıştı. Epik özellikler ve çoğu betimlemelerinde Yaşar Kemal’den etkilendiğini düşündüm. Öykülerde şiirsel bir üslup da vardı. Kısacası sevemedim, kimyamız tutmadı. Kafası karışık ve oturaksız hikayelerdi.