Dünya bir keşmekeş; hiçbir mantığı yok. Ama ufacık bir baloncuğun içinde, bazen bir şeyleri yoluna koymak, her şeyin bir mânâsı varmış gibi göstermek mümkün.
Kitabın tanıtımlarında polisiye ve bilim kurguyu bir araya getirdiğine vurgu yapılıyor. Evet, iki türün de öğeleri var ama tadımlık diyelim :)
Öncelikle olumlu yönlerinden bahsedeyim; karakterleri sevdim. Holmes-Watson modeli oluşturulmuş. Long Chau hakikaten de Sherlock gibi soğuk ve salt gerçekçi çıkarımlar yapıyor ama kötü biri değil ve
Kitabın arka kapağını okurken konusuna bayılmıştım. Kitapta güzeldi aslında ama yazım dilinden dolayı mı anlamadım kitabın ilk 20-30 sayfasında sıkıldım ve okumak istemedim zaten çok kısa bir kitap diyerek okudum 30.sayfadan sonra daha iyi oluyor bu arada ama bence bu kitaptaki en büyük eksiklerden biri çeviri "boynunun borcu" "gani gani" bunlar gibi biraz daha eski ve ingilizce karşılığı olmayan deyimleri kullanmışlar ben rahatsız oldum.
Yok arkadaş, bu son dönem ödüllü kitaplarla yıldızım barışmıyor benim. Kitabın yazımı bana göre çok aksak ve çok kusurluydu, hiç içine giremedim. Demek ki yeni zamanın beğenilen üslubu bana uymuyor. Gemi yöneten zihin ve çay mevzusu Ann Leckie'nin Adalet serisini anımsattı, ki o kitabı da sevmemiştim .