İnsanlar kendilerini geçmişe bakıp değerlendirdiklerinde düşünce ve duygularıyla, niyetleriyle değerlendirir. Başkalarını ise davranışlarıyla değerlendirir.
Psikolojik açıdan kaçma ve bu acıyı saklama süreci bazen o kadar yoğun olur ki bu acıyı sadece etrafımızdaki insanlardan değil kendimizden de saklamaya ve kaçırmaya çabalarız. Birçok insan bu noktada böylesi bir psikolojik acının ötesinde sırf bu acıyı yaşadığı için kendisini zayıf beceriksiz yalnız yetersiz görür, utanç gibi duygular deneyimleyebilir.
Duygular ile ilgili önemli nokta, onların her birimiz için hayatta önem verdiğimiz şeyleri işaret ediyor olmasıdır. Bu kısım kulağınıza tuhaf gelmiş olabilir, fakat, hayatta önem verdiğimiz şeyler için korku duyarız, üzülürüz, kaygı hissederiz.