André Aciman Sözleri ve Alıntıları
André Aciman sözleri ve alıntılarını, André Aciman kitap alıntılarını, André Aciman en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatını nasıl yaşayacağın sadece seni ilgilendirir. Fakat unutma, yüreklerimiz ve bedenlerimiz bize sadece bir kez için verilmiştir. Çoğumuz ister istemez, sanki yaşanacak iki hayatımız varmış, birisi taslak, öteki mükemmel versiyonmuş ve ikisinin arasında bir sürü versiyonlar varmış gibi yaşarız. Ama sadece bir tane vardır, sen bunu anlayamadan yüreğin yıpranır ve vücuduna gelince, ona bakacak pek kimsenin kalmayacağı, yaklaşmak isteğinin hiç olmadığı bir noktaya varırsın.
Sayfa 222Kitabı okudu
-yalnız kalmayı seviyor musun?
+hayır. kimse yalnız kalmayı sevmez. ama yalnızlıkla yaşamayı öğrendim.
Sayfa 80
Her şeyi hatırlıyorsan eğer, demek geldi içimden, ve gerçekten benim gibiysen, o zaman, yarın gitmeden önce ya da tam taksinin kapısını kapatmak üzereyken ve diğer herkese hoşçakal demişken ve yaşamda söylenecek hiçbir şey kalmamışken, o zaman, sadece bu kez, bana doğru dön, sadece bir jest ya da sonradan aklına gelmiş bir şey olsa da, seninle beraberken benim için her şeyden değerli olan, o zamanlar yaptığın gibi, yüzüme bak, göz göze gel ve senin adınla hitap et bana.
Sayfa 246 - Sel Yayıncılık
hayatını nasıl yaşayacağın sadece seni ilgilendirir.
Sayfa 222
Kar fırtınası ortasında bile yazı geri getirmek
Sayfa 19Kitabı okudu
Ayaklarımızın uygun adım, solla sol basması ve aynı anda yere vurması hoşuma gidiyordu; sahilde ayak izlerimizi , sonradan gelip gizlice ayağımı onunkinden kalanın üzerine koymak istediğim ayak izleri bırakıyorduk.
Sayfa 16 - Sel YayınlarıKitabı okudu
İnsanın insana ihtiyacı vardır.
Sayfa 220 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Sessiz ol, bir şey söyleme ve "evet" diyemiyorsan "hayır" da deme, "daha sonra" de. Bu yüzden mi insanlar "belki" derler, "evet" demek istedikleri ama sizin bunu "hayır" olarak düşünmenizi umdukları, fakat aslında söylemek istedikleri, Lütfen daha sonra bana bir kez daha, sonra bir kez daha sor, olduğu halde?
Sayfa 23Kitabı okudu
Bir yaz günü, Oliver’ın mektubundan dokuz yıl sonra, Amerika’dayken bizim evden bir telefon geldi. “Hayatta tahmin edemezsin, iki gündür bizde kim kalıyor. Senin eski yatak odanda. Ve şimdi tam karşımda duruyor.” Tahmin etmiştim tabii, ama tahmin edememiş gibi davrandım. “Tahmin ettiğini söylemek istememen çok şey söylüyor,” dedi babam ve zor zaptettiği gülüşünün ardından bana hoşçakal dedi. Annemle babam arasında, telefonun kime verileceği konusunda bir tartışma geçti. Sonunda onun sesi geldi. “Elio,” dedi. Annemle babamın konuştuğunu ve geri planda çocuk seslerini duyuyordum. Kimse adımı öyle söyleyemezdi. “Elio,” diye tekrarladım, telefondakinin ben olduğumu söylemek, fakat aynı zamanda da, eski oyunumuzun kıvılcımını çakmak ve hiçbir şeyi unutmadığımı göstermek için. “Ben Oliver,” dedi. O unutmuştu.
Sayfa 228Kitabı okudu
Hiç kimse konuşmasın istiyorsunuz, çünkü siz konuşmuyorsunuz ve kimse sizden kımıldamanızı istemesin diye dua ediyorsunuz, çünkü kalbiniz tıkanmış ve öylesine hızlı çarpıyor ki, daralmış odacıklarından bir şey akamadan kırık cam parçaları fışkıracak.
Sayfa 19 - SelKitabı okudu
Çatımızın altında ne düşündüğümüzü söyleyemiyorsak bir çatımız yok demektir!
Sayfa 187Kitabı okudu
Bir babanın gay çocuğuna söyledikleri..
Hayatını nasıl yaşayacağın sadece seni ilgilendirir. Fakat unutma, yüreklerimiz ve bedenlerimiz bize sadece bir kez için verilmiştir. Çoğumuz ister istemez, sanki yaşanacak iki hayatımız varmış, birisi taslak, öteki mükemmel versiyonmuş ve ikisinin arasında bir sürü versiyonlar varmış gibi yaşarız. Ama sadece bir tane vardır, sen bunu anlayamadan yüreğin yıpranır ve vücuduna gelince, ona bakacak pek kimsenin kalmayacağı, yaklaşmak isteyenin hiç olmadığı bir noktaya varırsın.
Acın varsa tedavi et ve bir alev varsa üfleyip de söndürme, ona karşı sert davranma. Geri çekilmek, geceleri uykumuzu kaçırırsa korkunç bir şeydir, başkalarının bizi, unutulmak istemeyeceğimiz kadar kısa bir sürede unuttuğunu görmek de bunun kadar kötüdür. Biz olsak yapamayacağımızdan daha hızlı yapılan şeylerin ardından iyileşmek için kendimizden öyle çok şeyi fırlatıp atıyoruz ki, otuz yaşında iflas ediyoruz ve yeni birisiyle başladığımızda verecek pek bir şeyimiz kalmıyor. Ama bir şey hissetmemek için hiçbir şey hissetmemek... Yazık!
Sayfa 222Kitabı okudu
"Elio."
"Efendim?"
"Ne yapıyorsun?"
"Okuyorum. "
"Hayır, okumuyorsun."
"Düşünüyorum, o halde."
"Neyi?"
Söylemek için geberiyordum.
"Özel," diye yanıtladım.
"Yani bana söylemeyeceksin?"
"Yani sana söylemeyeceğim."
"Yani bana söylemeyecek," diye tekrarlardı dalgın bir şekilde.
“O yıl on yedi yaşındaydım;
masadakilerin en genci ve söylediği şeyler en dinlenmeyen kişi ben olduğumdan, mümkün olan en az sözle çok fazla şey anlatma gibi bir alışkanlık edinmiştim.”
Sel YayınlarıKitabı okuyacak