André Aciman Sözleri ve Alıntıları
André Aciman sözleri ve alıntılarını, André Aciman kitap alıntılarını, André Aciman en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimse yalnız kalmayı sevmez. Ama yalnızlıkla yaşamayı öğrendim.
Sayfa 80Kitabı okudu
"Keşke hep seninle olabilseydim," diye karşılık verdim.
Sayfa 229 - Sel Yayıncılık
biz iki âşık birlikte kaçmıştık, elimizde ayrı yönlere dönüş biletlerimizle.
Sayfa 186 - Sel Yayıncılık ( 19. Basım - Ekim 2022)Kitabı okudu
Konuşmak mı daha iyi, ölmek mi ?
Hayatımın en güzel günü ve ben sonunda kusuyorum.
Sayfa 204Kitabı okudu
dünyanın en sıkıcı gecesi gerçekten...
Hissettiğim tiksinti, kamufle olmuş halde de olsa hep vardı da, ortaya çıkması için böyle bir gece mi gerekiyordu sadece?
Sayfa 138Kitabı okudu
Bir şey söyle, bana bir dokun Oliver. Bana biraz uzun bakarsan gözlerimden akan yaşları görürsün. Gece kapımı çal ve senin için aralık bırakıp bırakmadığımı gör. İçeri gir. Yatağımda daima boş yer var.
Sayfa 64
''..birden anladım ki bunun için gelmiştim buraya ben, ona, ''Öleceğim zaman elveda demek istediğim tek kişi sensin,'' demek için..''
Sayfa 238Kitabı okudu
"Gurur, korkuya taktığımız bir lakap sadece."
Sayfa 104Kitabı okudu
"Şu saçmalığı dinle." Ve devam edip, birkaç ay önce kendisinin yazmış olduğuna hiç inanmadığı bir şeyi yüksek sesle okudu.
"Sence bir anlamı var mı bunun? Bence yok."
"Belki yazdığın sırada vardı," dedim
Sayfa 33
gülümse, dünya da sana gülümsüyor. "oliver, mutluyum."
Sayfa 173 - sel yayınları
yalnız kalmak istiyordum. duş. bir kitap. günlüğe bir şeyler yazmak belki de. geceyarısına yoğunlaş, fakat aklını her detayına takılmaktan uzak tut yine de.
Sayfa 128 - sel yayınları
“Benim de bir yerim var mıydı?” diye sordu hafifçe sırıtarak.
“Senin daima bir yerin olacak."
Ona havuzun, bahçenin, evin, tenis kortunun, cennet kenarlığının, her tarafın daima hep onun hayalet yeri olacağını söylemek istiyordum. Ama bunun yerine, yukarı kattaki odasının camlı kapısını gösterdim. Senin gözlerin ebediyen hep orada, demek istiyordum ona, incecik perdelerin arasında kısılı kalmış, üst kattaki, bugünlerde kimsenin yatmadığı benim odamdan dışarıyı seyrediyor. Hafif bir esinti çıkıp da perdeler kabardığında ben aşağıdan oraya bakıyor ya da dıştaki balkonda duruyor ve senin içeride olduğunu, kendi dünyandan benim dünyama bakarak, seni o kayanın üzerinde bulduğum gece söylediğin gibi, 'Burada mutluydum' dediğini düşünürken yakalıyorum kendimi. Sen binlerce kilometre uzaktasın ama ben o pencereye bakar bakmaz hemen bir mayo, dalgalanan bir gömlek, korkuluğa dayanmış kollar geliyor aklıma ve sen birdenbire orada oluyorsun, günün ilk sigarasını yakıyorsun...yirmi yıl önce bugün. Bu ev yerinde durduğu sürece, burası hep senin hayalet yerin olacak... ve benim de, demek istiyordum.
Sayfa 244Kitabı okudu
"Kimseyi düşünmüyor ve herkesi düşünüyordum."
birden, ödünç zamanlarda yaşadığımızı, zamanın daima ödünç olduğunu ve ödünç veren bankanın, verdiği kredileri tam da bizim geri ödemek için en hazırlıksız olduğumuz ve yeniden ödünç almak ihtiyacı hissettiğimiz bir zamanda geri aldığını fark ettim.