Çocuk kitabı olmasına rağmen biz büyüklere yazıldığını düşündüğüm nadide kitap. Kesinlikle ebeveyn ve çocuk psikolojisi, hayal dünyası, doğa duyarlılıkları, hayvan sevgisi gibi önemli konuları içinde barındıran benim çok çok iyi bulduğum bir kitap. Çizimleri zaten çok güzel ama hikâyedeki ebeveynlerin başlarda çocuğu dinlememesi, görmezden gelmesi en önemli konu bence. Çocuğu zaman onların söylediklerini çocuk oldukları için dikkate almayız, oysa hayal güçleri güçlü olduğu kadar gerçekçi yönleri de vardır çocuklarımızın. Onları gerçekten dinleyerek, destek olarak kendilerini değerli görmelerini sağlamalıyız. Ailede değer gören çocuk; diğer çocuklara, doğaya , eşyalara, hayvanlara ve daha birçok şeye değer verir. Keyifli okumalar.
" Hey! Kim yedi bir tabak dolusu krepi?"
diye homurdandı babası
" Gergedan, mor gergedan." diye cevapladı Begüm.
" Gergedanlar krep yemez." dedi babası.
" Ama o yiyor, onu mutfakta gördüm."
Hepinizin içinde keşfedilmeyi bekleyen özel beceri ve yeteneklerimiz var.Bunları ortaya çıkarmak için çaba sarf edelim yeter ki!
Kendine inan ;) yapabileceğinden daha fazlasını başarabilirsin.
Tatlı bir köpeğimiz var ama bu köpek diğerlerine hiç mi hiç benzemiyor.Özellikle ilgi alanları çok farklı mesela bu köpeğimiz ay ışığı, müzik ve dansa bayılıyor.
Ama herkes köpeğin şevkini kırıp diğer köpekler gibi olmasını istiyorlar
'köpekler bale yapamaz!'
diyorlar.Ona inanan bir tek kişi var, sahibi küçük bir kız.
İnanmak başarmanın yarısıdır!
Köpeğimiz de kendi sınırlarının dışına çıkıp hayalini gerçekleştirebilecek mi?
Kendi isteklerimizi, gerçekleştiremediğimiz hayallerimizi çocuklarımızın üzerinde deneyip onları belli kalıpların içine hapsetmeyelim.
Yapamaz,edemez beceremez...
gibi cümlelerle çocuklarımızı sınırlandırmayalım.
İnaç, güven azim ve sabırla çocuklarımızın hayallerini gerçekleştirmesine destek olalım :)
Çocuk kitaplarını okumayı hepimiz severiz ama bu gerçekten çocuklardan çok ebeveynler için yazılmış gibi inanılmaz keyifli bir kitap. Bugüne kadar okuduğunuz ve gördüğünüz çocuk kitapları arasında resimleri,çizimleri en güzel, en anlamlı olan belki de, benim için öyle. En ufak bir yazı olmasa bile içinde neler anlatılmak istenmiş resimlerle yine içinize işleyerek anlarsınız. Çok başarılı, daha çok aileye ve çocuğa ulaşması dileğiyle…
Annenin ve babanın, seni çok sevdiklerini bilmene rağmen, bazen söylediğin şeyleri dinlemediklerini hissettiğin oluyor mu? “Evet”, dediğini duyar gibiyim.
Cesaretli iseniz eğer ilk okumayı çocuğunuzla beraber yapın. Ama o kadar cesur değilseniz önce yalnız sonra çocukla beraber okutmanızı tavsiye ederim, zira gergedandan çok çocuklarını dinlemeyen ebeveynlerin hikayesi gibi. Çocuklar genelde ilk paragrafa hak veriyor maalesef. Ama sonrası güzel bir hikaye.