Antoine Laurain Sözleri ve Alıntıları
Antoine Laurain sözleri ve alıntılarını, Antoine Laurain kitap alıntılarını, Antoine Laurain en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nasıl oluyordu da bir insanın hayatından bu kadar kolayca çıkıp yok olunabiliyordu? Belki de, kısaca, nasıl kolayca giriliyorsa çıkmak da öyle kolay oluyordu. Bir tesadüf, karşılıklı edilen birkaç kelime ve bir ilişki başlamış oluyordu. Bir başka tesadüf, karşılıklı birkaç söz ve aynı ilişkinin sonu geliyordu.
“Birini uyurken seyretmek, sizin olmayan bir mektubu okumak gibidir.”
-Sacha Guitry
Sayfa 35Kitabı okudu
Hayat pamuk ipliğine bağlı
Sayfa 139Kitabı okudu
Ergenlik parantezini tanımlayan bir şey varsa eğer, Bu gülme krizleriydi. Bir daha hiçbir zaman öyle gülmüyordu insan. Dünyanın ve hayatın tamamen saçma olduğuna dair o ani bilinçleniş , nefessiz bırakana kadar güldürüp kahkahalara boğarken, aynı fikrin 20 sene sonra beraberinde getirdiği tek şey tevekkül dolu bir iç çekiş olurdu.
Gerçekleşmemiş bir şeyin nostaljisi duyulabilir mi? Hayatımızın doğru kararı almadığımızdan neredeyse emin olduğumuz anları, ki onları "pişmanlıklar"ımız olarak adlandırırız, sandığımızdan daha tuhaf bir değişkene sahip olabilir ve bizi gizemli ve tatlı bir sarhoşlukla sarıp sarmalayabilir belki: mümkünlüğün nostaljisiyle.
Sayfa 142 - Monokl Yayınları
başka erkekler vücuduna sahip olmuşlardı; fakat hiçbiri zihninin kapısını asla bu şekilde ardına dek itmemişti. Bunu arzulamadıkları için değil: Laure hiçbirine teslim olmak istememişti.
Sayfa 158Kitabı okudu
Nasıl oluyordu da bir insanın hayatından bu kadar kolayca çıkıp yok olunabiliyordu? Belki de, kısaca, nasıl kolayca giriliyorsa çıkmak da öyle kolay oluyordu. Bir tesadüf, karşılıklı edilen birkaç kelime ve bir ilişki başlamış oluyordu. Bir başka tesadüf, karşılıklı bir kaç söz ve aynı ilişkinin sonu geliyordu.
Sayfa 87Kitabı okudu
Nasıl oluyordu da bir insanın hayatından bu kadar kolayca çıkıp yok olunabiliyordu? Belki de, kısaca, nasıl kolayca giriliyorsa çıkmak da öyle kolay oluyordu. Bir tesadüf, karşılıklı edilen birkaç kelime ve bir ilişki başlamış oluyordu. Bir başka tesadüf, karşılıklı birkaç söz ve aynı ilişkinin sonu geliyordu.
Sayfa 87 - Monokl Yayınları
Bir adamın beni bulabilmek adına bu denli zahmete katlanması fikrini seviyorum. (Hiç kimse benim için böyle bir zahmete hiçbir zaman girmedi.)
Sayfa 155Kitabı okudu
Nasıl oluyordu da bir insanın hayatından bu kadar kolayca çıkıp yok olunabiliyordu?
Sayfa 87Kitabı okudu