Tam benim 'Abovvv' listeme uygun bir kitap okudum.Bir ara kim kimdir ne nedir derken ortalık oldu ana baba günü. Bende zaten bir yerden sonra kayış koptu. Hani senin adın şu deseler kabulümdür der geçerdim. Yazarın bilgi birikimine, bu konuyu nizamı kaçırmadan rayında tutmasına hayran oldum. Bir sayfada verilen bir ipucu diğer sayfada apayrı bir yere gitti. Hani kimi tutsam elimde kaldı resmen. Geçmiş ve gelecek, gündüz ve gece, dün ve bugün.. Hepsinin ortasında iki yaralı yürek ve psikopat olduğuna emin olduğumuz biri. Adam mı kadın mı belli değil. Ama kesinlikle geçmişin gölgesinden sızıp gelen biri. Ay kesinlikle diyorum ama öylede olmayabilir. Yazar resmen ters köşelerin insanı. Zibilyon tane teorim oldu resmen. Arkadaş öyle cevaplar alıyorum ki doğruda olabilir, yanlışta.. Hayda döndük mü en başa!
Biliyorum karışık anlatıyorum gibi geliyor ama inanın tamda hissettiğim bu. Karmaşanın içinde olanlara tutunmak. Eğer tutunmazsak kopar gideriz. Feray, Hektor.. İki karaktere de ayrı ayrı sevdalandım resmen. Hektor ve yürek yangınına, Feray ve kaybolan yıllarına çokça üzüldüm. Güçlü duruşlarına ise bayıldım resmen. Hektor ve Feray'a o 'Başarılı kızım benim' bakışını çok uzun süre kalbimde taşıyacağımdan emin olabilirsiniz. Adam bu aşka yıllarını vermiş. Gelde kalbini verme. Aralarında ki kimya kitabın dışına taştı resmen ama bekledi Hektor. Hemde çokça sabırla.Bizim kızı koruma içgüdüsü ile kendi kendine başarabilir mantığı arasında ki gel gitleri bile sevdasına dahildi bence.. İlk kitabın sonunda elimizde bir bomba, aklımızda zibilyon tane soru vr kalbimizde ince bir sızı ile resmen ortada kaldık.
Gülşen Demirel eseriyle daha buluşmanın ve kitabı çok beğenmenin haklı gururunu yaşıyorum. Sanatsal detayların olduğu, polisiye ve