"Bir sokak hep aynı sokaktı
Gece hep aynı gece
Aynı yıldızlarıyla
Sabah nasıl da umursamazdı
Nasıl da dopdolu kendisiyle
Nasıl da sadece kendisi
Biz ona konuk gibi bir şeydik
Gençliğimiz son hızla
Şimdi burada duruyorken ben
Burası ve ben geçiyoruz
Perdeyle karşılıklı bakışıyoruz
Ve kitaplarla
Ve gülümseyişler fotoğraflarda
Hiç geçmeyecekmiş gibi duran
Anların görüntüleri
İçimde
Her şeyi kucaklamaya hazır
Bir sevgi var
Ve dokunduğu
Her şeye bulaşan
Bir keder
Bu sabah mutluluğa aç pencereni
Bir güzel arın dünkü kederinden
Bahar geldi bahar geldi güneşin doğduğu yerden
Çocuğum uzat ellerini
Şu güzelim bulut gözlü buzağıyı
Duy böyle koşturan sevinci
Dinle nasıl telaş telaş çarpıyor
Toprak ananın kalbi
Şöyle yanıbaşıma çimenlere uzan
Kulak ver gümbürtüsüne dünyanın
Baharın gençliğin ve aşkın
Türküsünü söyliyelim bir ağızdan
Gölgeler önümde bir karış ileri gitti,
Ağaçlar denize doğru gidiyor,
Deniz karşı dağlara doğru,
Gittikçe küçülüyor, ufalıyorum
Olduğum yerde.
Neredeysen uzat ellerini,
Başım dönüyor.