“Bir insan, yalnızca bir insan bile hakikate ayarlı olarak dimdik dursa, insanlık için umut var demektir.” diyor bir dostumuz. İşte böyle bir hedefe kilitlendik, yürüyoruz. Umursamaz değiliz, yangına mal terk etmeyeceğiz. Ve küresel kötülüğün dünyayı bir yangın yerine çevirdiğini, sanatın ise bununla da mücadele etmek gibi bir görevi olduğunu aklımızdan hiç çıkarmıyoruz.
ÖN SÖZ
Kış geldi.
Dergimizin yeni sayısı, içimizi biraz ısıtır umudunu
taşıyoruz. Kelimeler hâlâ Adem’e indirildiği sıcaklıkta. Şöyle
birkaç sözcüğe dayasak sırtımızı bahar sevinci dolacak sanki
içimize.
Belki bu sayımızdaki bir şiiri okuyan bir dostumuz,
sokakta üşüyen bir çocuğa elini uzatır, başını okşar, gönlünü
alır; kim bilir?
Edebiyat
