Ama kendimizi nerede bulacağız?
Bağışlayın beni.
Ne borçluyuz başka suretlere?
Anlam kayıyor ve imkânsızlaşıyor.
Yanıt bulamayan bir hoşnutsuzluğun yüzü.
Ve yüzüstü bırakan heves, süresiz bir şarkısızlık, karşı koyabildiğin kadar.
Bir istek ki hep dünyaya karşı.
Peki ne kadar sürer bir sonsuzluk ve kaç yaşam alır bir insan?
Daha çoğuna ve güzeline gideyim bırakın.
Arzuma göre yaratayım kendimi.
Gittikçe kendine benzeyen bir şiir gibi.
Kimileri buna var olmanın büyüleyici yanını keşfetti desin;
kimileri kapana kısıldı.