Bütün sorular gecede kol kola, avaz avaza bağırırlar. Ve gece kimi zaman dost, kimi zaman düşman olur yaralara. Görmek ister önce, sırf bu yüzden deşer acımasızca. Gördükten sonraysa kimini kangren olmaya bırakır, kimini sessiz elleriyle yanına alır. Susturur kendisi gibi, zamana bırakır. Ve bir de bakmışsın, kabuğun altı boş. Artık ne ağlatır, ne sızlatır.