“Ah! O ümit yok mu? Sizi grilerin, siyahların içinden alır, yeniden maviliklerin, pembeliklerin içine atıverir. Sorularımızın üstüne de toprak serpilir. Ümit varken, soru işaretlerinin yeri olur mu hiç!”
İnsanın da hiç yaşlanmayan kelimeleri vardır biliyor musun? Yüzlerce yıldan beri kullanılırlar ama ne bir kırışıklık ne bir eğilip bükülme ne de bozulma görürsün onlarda.