Kuleli Askeri Lisesi, Kara Harp Okulu ve Topçu Okulu eğitimini tamamladıktan sonra kıta hizmetine başladı. Üsteğmen rütbesindeyken girdiği Harp Akademisini 1948’de bitirerek kurmay oldu. 1952’de Bern Askeri Ataşeliğinde, 1953’te Oslo Ataşemiliterliğiyle birlikte Kopenhag Hava Ataşeliğinde görev yaptı. 1960 yılında albaylığa yükseldikten sonra Işıklar Askeri Lisesi Komutanlığı, Millî Savunma Bakanlığı Yüksek Müşavirliği, Millî Birlik Komitesi Basın İrtibat Bürosu Başkanlığı, Dışişleri Yüksek Müşavirliği görevlerinde bulundu. 1961 yılında Büyükelçi olarak Viyana’ya atanması üzerine askerlikten ayrıldı. Viyana, Bağdat ve Kanberra’da geçen Büyükelçilik hizmetlerinden sonra 1970 yılında emekli oldu. Türkiye Cumhuriyeti’nin Avustralya’daki ilk büyükelçisi olan Karatay, Mehmetçik ve Anzaklar adlı kitabında bu ülkedeki hizmet süresi içinde, hayatta bulunan, Çanakkale Savaşı’na katılmış yaşlı muhariplerle (Anzaklar) kurduğu yakın temaslar ile başından geçen ilgi çekici olayları anlattı. Son Tango adlı eseri Arapçaya çevrildi. Çeşitli dergi ve gazetelerde şiir, makale ve yazı dizileri yayımlandı. Şiir kitapları ve romanlarıyla tanınmıştır.
Unutamam,mademki bu kadar içimdesin,
Mademki varlığımın bir yarısı sendedir;
Unutamam mademki hâlâ çarpıyor kalbim.
Unutamam mademki duyuyor, görüyorum
Bir damar koparıyor,seni her hatırlayış
Ve her nefes alışta bir kere ölüyorum...
1946 baskısı olan bu kitabı uzun uğraşlar sonucu buldum. Yine bir tumblr blogu sağ olsun, oradan görüp aradım bu kitabı.
Şair biraz bohemli olsa da şiirler bence gayet ince düşünülmüş yazılırken. Hani kalkıp da bir şiiri yorumlamak istesem, tam anlamı ile bir şeyler çıkaramam ortaya. Şair ayrılık, hasret, özlem ne demek iyi biliyor.
Saf şiir anlayışında olduğunu düşünüyorum. Adını dahi geç duyduğum bu şair, diğer şairler kadar bana bir şeyler kattı.
Son derece sade bir dil ile yazılmış bir eserdi. Anlaşılmayacak, açıklıktan uzak kelimeler yoktu. Okumak isteyenlere tavsiye edilir. Bulmak açısından biraz sıkıntı yaşayabilirsiniz.