"Bir şiir, öykü ya da roman okurken "işte aynen böyle hissediyorum", "sanki ben yazmışım gibi" deyip altını çizdiğiniz tüm o ‘şeyler’in bir araya geldiği bir kitap…"
Başak Buğday’ın Ihlamur Günlükleri’nde okuyucularının hayat boyu kalplerinde yer eden ama dillendiremedikleri tüm duyguları tek tek işlediği cümlelerinden oluşan bir kitap..
Keyifli okumalar.
Birçok aforizmaladan oluşan kitap üzülerek söylüyorum ki bence vakit kaybıydı. Çok güzel bir kaç cümle dışında tamamıyla basit, bir anlam ifade etmeyen hatta komik aforizmalarla doluydu. "Kitap çıkarttı desinler!" istenirken "yazık oldu güzelim ağaçlara!" dedirtti açıkçası...
Beğendiklerimi alıntılayarak paylaştım. Tabii daha fazlasını ya da kitabı beğenenler mutlaka çıkacaktır. Ben kendi fikir ve zevklerim doğrultusunda yaptım eleştirimi. Her düşünceye saygım sonsuzdur...
Bir kaç cümle de kitabın içindeki çizimler için söylemek isterim. Her ne kadar bütün olarak kitabı sevemesem de, çizimlerin tamamı muhteşemdi. Hiç çizim yapamayan ve bu yeteneğe hayranlık duyan biri olarak, kitaptaki çizimlere bakmalara doyamadım. Çizen kişiyi tebrik ederim...
"Zamanı geri alamıyorsun diye hatanın orta yerinde durmaya devam mı edeceksin?;Tabii ki hayır! Artık büyüdün. Şimdi sakin olacaksın ve kaldığın yerden devam edeceksin hayatına."
Bu cümle bence tüm kitabın özeti.
Sonu hiç de beklediğim daha doğrusu umduğum gibi bitmedi ama bence tüm kadınlara örnek olacak bir şekilde bitti kitabın.
Mutlaka okuyun derim.
#okumakneguzelsey