Gülşen-i ruhsarının hoş nevbaharı çağıdır
Kim görürse aks-i ruhun aklın onun dağıdır
Akl u fehm ü sabr-ı dilini nice yığam bir yere
Gözlerin,kirpiklerin cana amansız dağıdır
Hatırı rencide olmuş bu kadar sözden ki men
Demişem nazik vücudun taze gül yaprağıdır
Bilmezem reng-i hayali mi görünen yahud ol
Aşıkın kanına batmış dilberin parmağıdır
Ferruhi kimdir kapımda aşık-ı sadık dedi
Dedi ey Sultan-i âlem ayağın toprağıdır