Her ne olursa olsun hayat, yeni yollar yaratmak için çok büyük ve uzun. Denemekten zarar gelmez. Kendi kalbimizle, kendi kitabımızı yazabiliriz. Dikenleri atmak bu kadar zor olmasa gerek...
Bizim şimdi unuttuklarımız, bir zamanların elzem meseleleriyse şimdi onlar olmadan nasıl yaşıyoruz? Demek ki yaşamak için 'zaruri' diye bir şeyden söz etmek saçma. Yoksa ıstırap içerisindeyiz de fark mı etmiyoruz?