Yanımdaki anlayamadığım şeyler söylüyor. "Onu seviyor musun?" diye sorduğumda. "Sevgi ok," der mesela. "Ok," dediğin bu sevgiye kim nasıl inanır! Kendi dilinde bir çığlığın da mı yok! Yeter de, seviyorum de, nefret ediyorum de. Form doldurur gibi sevemezsin. Bu bir cümle bile değil. Anlatırken cümle kurmaya üşendiğin bir duygu gerçek olabilir mi!