Beyazizade Ahmed Efendi Sözleri ve Alıntıları
Beyazizade Ahmed Efendi sözleri ve alıntılarını, Beyazizade Ahmed Efendi kitap alıntılarını, Beyazizade Ahmed Efendi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Allah bulunduğumuz hali bilir
Allah bizi, insanları mümin olarak isimlendirip, onlardan zahir olana göre muhabbet veya buğz duymakla mükellef tuttu.
Sayfa 122Kitabı okudu
Ebû Hanîfe(r.a) el-Vasiyye’de dedi ki: Ameller farz, fazilet ve masiyet olmak üzere üç kısımdır. Farz, Yüce Allah’ın emri, dilemesi, sevgisi, rızası, yaratması, takdiri, hükmü, ilmi, muvaffak kılması ve levh-i mahfûzda yazması ile sabittir. Fazilet, Allah’ın emri ile değil; dilemesi, sevgisi, rızası, kazası, kaderi, hükmü, ilmi, tevfîki, yaratması ve levh-i mahfuza yazması iledir. Masiyet ise; Allah’ın emri ile değil, meşîeti ile; rızası ile değil, kazası ile; muvaffak kılması ile değil, takdiri ile ve bir de hızlanı, ilmi ve levh-i mahfuza yazması iledir. Hülasa hayır ile şerrin hepsinin takdiri Allah’tandır.
Sayfa 97 - İFAV/ Allah'ın fiili sıfatları ve onlarla ilgili konularKitabı okudu
"Peygamber’in mucizeleri ve evliyanın kerameti haktır. Fakat haberde geldiği üzere İblis, Firavun, Deccal gibi Allah düşmanlarına ait olup da onlardan şimdiye kadar vukua gelmiş ve gelecek bulunan hallere ne mucize ve ne de keramet deriz, bu, hacetlerini yerine getirme demek olan istidraçtır. Zira Allah, düşmanların hacetini onları derece derece cezaya çekmek ve nihayet cezaya çarpmak kabilinden yerine getirir. Onlar da buna aldanıp daha azarlar. Bunlar caiz ve mümkündür."
Sayfa 38 - İFAV / El Fıhku'l-EkberKitabı okudu
Ebû Hanîfe(r.a.) el-Vasiyye’de dedi ki: Peygamberimiz’den sonra bu ümmetin en üstünü Ebû Bekr es-Sıddık, sonra Ömer b. el-Hattab el- Fârûk sonra Osman b. Affan Zî’n-nureyn ve sonra da Ali b. Ebû Talib (Allah hepsinden razı olsun)’dir. Nitekim Cenab-ı Hak: “önde olanlar (ecirde de) öndedirler. İşte onlar naim cennetlerinde (Allah’a) en yakın olanlardır.” buyurmuştur.
Sayfa 140 - İFAV / Fazilet sıralaması ve imamet / el-Vâkıa (56).10.Kitabı okudu
Ebû Hanîfe (r.a.), irade sıfatından söz ederken "meşîet” ile “rıza” terimlerinin farklı olduğunu, yaratılmış bütün varlıkların Allah’ın meşîeti ile olmasına karşın sadece itaat cinsinden olan işlerin O’nun rızası ile olduğunu söylemektedir. Allah’ın fiillerini “olmak emri” ve “vahiy emri” olmak üzere iki kısma ayırmaktadır. Birinci emrin, emredilen şeyin vukuunun gerektirici olmasına rağmen, ikinci emrin muhatabı zorlayıcı olmadığını, sadece yükümlü kılma şeklinde olduğunu belirtmektedir. Şöyle demektedir: Allah, îblis’i, şarâbı ve domuzu yaratmıştır. Fakat ne İblis’in küfrüne, ne şarabı içmeye, ne de domuz etini yemeye razı değildir. Allah, bazan bir şeyi emrettiği halde onu yaratmayı dilemez bazan da bir şeyi diler fakat onu insanlara emretmez. Nitekim Allah, kâfire İslâm’ı emretmiş fakat onun için dilememiştir, öte yandan küfrü dilemiş fakat emretmemiştir.
Sayfa 52 - İFAV / İrade sıfatının hakikatiKitabı okudu
Her kim İslam'da yeni bir şey icat ederse helak olur. Her kim bir bid'at meydana getirirse sapıtır. Kim de sapıtırsa ateştendir.
İlm-i Kelam'ın Lüzumu;
Ebû Hanîfe(r.a.) Kitabu’l-Âlim’de dedi ki: Hz. Peygamber’in (s.a.v) ashabı Kelâm ilmine dalmadılar, çünkü onlar, karşılarında savaşan kimse bulunmayan ve bu sebeple de silah taşıma ihtiyacını hissetmeyen bir kavim gibi idiler. Biz ise, bizi süngülemek isteyen ve kanlarımızı helâl gören bir grupla karşı karşıyayız. Binâenaleyh hangimizin hatalı,
Sayfa 70 - İFAVKitabı okudu
Ebû Hanîfe Nu’man b. Sabit b. Zûtâ et-Teymî el-Kûfî (ö.150/767). Muhakkik ve müçtehid fakih olup ehl-i sünnetin dört fıkıh mezhebinden biri olan Hanefî mezhebinin imamıdır. Ailesinin İran veya Türk asıllı olduğu söylenir. Kûfe’de doğup büyümüştür, ilk gençliğinde bir taraftan ipek ticareti yaparken bir taraftan da ilim tahsili ile uğraşmış ancak daha sonra tedris ve iftâ (fetva verme, problemleri halletme) hizmetlerini daha iyi yürütmek amacıyla ticaretle uğraşmaktan vazgeçmiştir. Abbasî halifelerinden Mansur onu kadı olarak atamak istemiş fakat Ebû Hanîfe takvayı tercih ederek bu görevi kabul etmemiştir. Bunun üzerine halife onu hapse atmış ve ölünceye kadar hapiste kalmıştır. Kendilerinden rivayette bulunduğu hocaları (silsile-i tariki); Hammad b. Ebû Süleyman (ö.737), İbrahim en-Nehâî (ö.713), Alkame b. Kays (ö.682) ve Esved b. Yezîd (ö.694). Bunlar Hz. Ali (ö.660), İbn Mes'ud (ö.651), Ata b. Ebu Rebah (ö.732) ve İbn Abbas (ö.687) şeklindedir.
Sayfa 67 - İFAV / Geniş bilgi için bk. Bağdadî, Tarihu Bağdad, 13/323-423; ibn Kesîr, el-Bidaye ve’n-nihaye, 10/107; Yusuf b. Tagriberdî, en-Nücûrau’z- Zâhire, 2/12; Taşköprizade, Miftahu’s-saâde, 2/63-83; İzmirli, Usûl-i Fıkıh Dersleri, s. 15; Brockelmann C., GAKitabı okudu
Ebû Hanîfe(r.a.)’nin kelâm ilmindeki yeri birçok âlim tarafından kabul edilmiştir. İmam Şafiî (r.a.); insanlar tefsirde Mukatil b. Süleyman’a, şiirde Zübeyr b. Ebû Sülmâ’ya ve kelâmda Ebû Hanîfe’ye muhtaçtırlar, demektedir. Abdülkahir el- Bağdâdî fukahanın ilk mütekellim ve mezhep kurucularının Ebû Hanîfe ve Şafiî olduklarını kaydetmektedir.
Sayfa 35 - İFAVKitabı okudu
İman, dil ile ikrar ve kalb ile tasdikten ibarettir. Tek başına bilgi ve tek başına ikrar iman sayılmaz. Eğer böyle olsaydı, münafıklar ve ehli kitap mümün olurlardı.
Ebû Hanîfe(r.a.) el-Fıkhu’l-ekber’de şöyle dedi: Deccal’ın, Ye’cuc ve Me’cûc’un çıkması, güneşin batıdan doğması, İsa aleyhisselam’ın gökten inmesi ve sahih haberlerde varid olduğu üzere diğer kıyamet alametleri haktır ve vuku bulacaktır.
Sayfa 147 - İFAV/ Hâtime, Kıyamet Alametleri / Eşratü’s-saat hadisleri için bh. Buhârî, Fiten, 24-28; Muslim, Fiten ve Eşratü’s-saat 6, 9-25.Kitabı okudu
Ebû Hanîfe(r.a.) el-Vasiyye’de dedi ki: Gök ve yer ehlinin imanı artıp eksilmez. Sözüne devam ederek demiştir ki; İmanın eksilmesi ancak küfrün artması ile; onun artması da ancak küfrün eksilmesi ile düşünülebilir. Bu durumda bir kişinin aynı anda hem mümin, hem de kafir olması nasıl mümkün olur?
Sayfa 117 - İFAV / Fasıl; İmanın Artıp Eksilmesinin ReddiKitabı okudu
Büyük günah işleyenin hükmü;
Haricîlerden bir gurup gelerek şöyle derler: Caminin kapısında iki cenaze var. Bunlardan biri aşırı içki yüzünden, diğeri zinadan hamile kalarak ölmüştür. Bunlar hakkında ne dersin? Ebû Hanîfe(r.a.): “Bunlar hangi millete mensupturlar, Yahudî mi, Hristiyan mı yoksa Mecusi midirler?” diye sorar. Hariciler, “Hiçbiri değildirler, İslâm akaidini paylaştıklarını söylemektedirler” derler. Bunun üzerine Ebû Hanîfe: “İslâm akâidini tanımak imanın ne kadarına tekabül eder?” diye sorar. “Tamamına” derler. Bu sözleri üzerine İmam: “Onların mümin olduklarını kendiniz söylediğinize göre benden ne istiyorsunuz?” der.
Sayfa 55 - İFAV / Mekki, Menakıb s. 108-109.Kitabı okudu