Gri Araf'ta kalanların rengidir. Hayat boyunca tüm yaşamın uçlarında sınır güvenliğiyle burun buruna gelmiş ve o sınırları sayısız kere ihlal etmişlerin, yeni bir renk bulabilmek için kendilerini bir süreliğine dinlendirdiği renktir.
Yalnızlık; anlatılamayacak kadar büyük ve anlaşılamayacak kadar da asildi, ona göre. Bilinçli bir tercih;masum bir tanımlama olarak kalıyordu onun için. O haklı bir başkaldırı olarak görüyordu yalnızlığını.
"Akıp giden zamandan geriye kalan tek somut kanıt akrep ile yelkovandır," dedi kendi kendine... Yalnızlığı ile ilişkilendirdi bunu ve kendine haklılık payı çıkarmaya çalışan tüm biçare yalnızlar gibi haklı olabileceği ihtimalini de düşündü içten içe.
Yaşayamadıklarının, yapamadıklarının, yaşamak ve yapmak istediklerinin, "neyin eksik ki" sorularının, "çok şükür keyfin yerinde" cilerin ve daha birçok şeyin kendini doldurup, kendinden taşmasını beklemiş ve de bekleyiş nihayete ermişti o sabah...