En çarpıcı anlar hareket anıdır. Ki vedalar kavuşmaya atılmış adımlar yeni bir hayata yüzünü çevirenler…Türlü hikayelerin yan yana geldiği eşsiz anlardan biridir istasyon bekleyişleri.Yaşadığın yere ait olduğun kendi içinden geçtiğin yolculuktur tren yolculukları.
“Tek servetimiz o bizim. Okuyup kendini kurtarsın işte. Bizim gibi sürünmesini mi istiyorsun?”
“Bizim tek servetimiz, ahırda duran hayvanlar!”
Hafif öne doğru eğilerek dışarıyı işaret ediyordu.
“Muhtarla da konuştum. On tane daha koyun alacağım!”
Babamı düşündüm. Uzun zaman sonra bu kadar sıcak davranması bana yetmişti. Aklıma hiçbir şey gelmiyordu, aklım da gözüm de akreple yelkovandaydı. Hızlıca kovalasınlar istiyordum birbirlerini. Çünkü yarın öğleden sonra kar yağacaktı!