En Eski C. Zeynep Kaplantaş Sözleri ve Alıntıları
En Eski C. Zeynep Kaplantaş sözleri ve alıntılarını, en eski C. Zeynep Kaplantaş kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Büyümek, beklemeyi öğrenmekmiş. Büyüdüğümü, insanların sık sık söylediği bu laftan çıkardım. Güneşin rengini aldığımda yüzü benimki gibi sarı adamlar, kısa boylu ve elleri kirden rengini kaybetmiş adamlar, birbirinden farklı ama hiçbiri gülmeyen adamlar kışa doğru gelip kaba tırnaklarıyla söktüler bizi. Canım yansa da ses çıkarmadım. Üçer beşer avuçlayıp fırlatıverdiler. Hasır bir şeydi içine tıkıldığımız yer. Herkes üst üste! Bir araya geldiğimizde diğerleriyle ortak kaderimizi anladım.
Sayfa 56 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Ölmekten değil, yaşayamamaktan korkan biri belki hala bir on sekizliğin düşlerini görmektedir.
Sayfa 101 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Zamanına acımayan kişiye ben de acımam.
Sayfa 104 - Şule YayınlarıKitabı okudu
“Büyüdüğümde insanların sırtlarını rahatça yaslayabileceği bir dağ olacaktım.”
“Sıkıntım olduğunu görüp uzaktan bakan ve birbirleriyle fısıldaşan bu çocuklar sahiden arkadaşım mıydı?”
“Umduklarına kavuşamama hususunda ortak bir kaderi paylaşan iki insanın birbirlerinden başka kimsesi kalmamıştı.”