Utah’da yaşayan Cassie Mae, çocukları koşuştururken bilgisayarının başında yeni hikâyeler yazmaya bayılır. İlk romanını bitirdiğinde ayda beş binden fazla kişinin takip ettiği bir blog kurar. Gününü yeni hikâyeler yazmakla geçirmediği zamanlarda evinde leziz çikolatalar peşinde olur ya da yaşadığı yerde gençlere voleybol ve basketbol koçluğu yapar.
Hafifçe gülümsedi. Yaptığımı takdir eden ama yine de hayal
kırıklığına uğramış küçük bir gülümseme. Aynı jestle karşılık
verdim.
Sanırım şu doğru bir deyiş: Izdırap çekenlerin birlikteliği
dertlerin ağırlığını azaltır.