Cevdet Kudret Quotes
You can find Cevdet Kudret quotes, Cevdet Kudret book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
"Seviyorum işte! Delicesine seviyorum, gene de söylemekten kaçınıyorum. Söylenmemiş bir duygu duyulmamış da sayılabilir mi?"
Sayfa 178 - Evrensel Basım Yayın
İnsan kafası ne tuhaf şey. En münasebetsiz biz zamanda en münasebetsiz şeyleri düşünür.
Sayfa 53Kitabı okudu
Boş zamanlarında düşünüyordu: Şimdiye kadar o cehennem hayatına nasıl katlanmıştı? Ufacık bir mal insanın karakterini, hatta ahlakını nasıl değiştiriyordu? Demek ki, malı olan insan hiçbir zaman samimi değildi. Onlarda bütün düşünceler, duygular ve hareketler aslının tam tersine olarak işliyordu. En yoksul insan, herhalde en doğal insandı. Malı olanlar ise sadece eğri düşünceli, çarpık duygulu birer gölge, gölge bile değil, ipleri başkasının elinde bir kukla, insan taklidi yapan bir maymun, bir. ..
Sayfa 154 - Evrensel Basım Yayın
Kimi zaman düşünürüm, "Acaba karıncalar da bizim gibi midir?" diye. Onların da birbirleriyle çarpıştıklarını düşünün. Karıncada kin, karıncada kendini beğenmişlik, karıncada her şeye sahip olma isteği, karıncada mevki hırsı... Ne kadar gülünç değil mi? Evrenin büyüklüğü yanında biz de işte bu karıncalar gibiyiz; hatta onlardan daha küçük, daha zavallı, daha gülünç...
Benim ruhumu aldılar, ne yaptıklarını bilmiyorum.
Acaba insanların her istediğini yapabildiği başka bir dünya, başka bir mutlu dünya var mıydı?
Sayfa 22
Ömrümüzün yarıdan çoğunu harcadık, fakat hâlâ yaşamak sanatını öğrenemedik. Hayat kumaşını bir türlü vücudumuza göre biçemedik, eğreti elbise gibi üstümüzden dökülüyor, onu bir an olsun rahat kullanamıyoruz.
İnsanlar nasıl ayrı ayrı doğup ayrı ayrı ölüyorlarsa, yaşarken de öyle ayrı ayrı yaşıyorlar. Bakma sen bir arada göründüklerine. Yürürken adımlarını birbirlerine uyduranlar bile gene ayrı ayrı yaşıyorlar. Hele bir an geliyor ki, bütün bağlar kopuyor, tek başına kalakalıyorsun ortalıkta. "İşte ben... İşte ben... Neyim ben? -İnsanlar içinde en yalnız insan."
Sayfa 89Kitabı okudu
Haddeden geçmiş nezâket yâl u bâl olmuş sana
Mey süzülmüş şîşeden ruhsar-ı âl olmuş sana
İnsanlar nasıl ayrı ayrı doğup ayrı ayrı ölüyorlarsa, yaşarken de öyle ayrı ayrı yaşıyorlar. Bakma sen bir arada göründüklerine. Yürürken adımlarını birbirine uyduranlar bile gene ayrı ayrı yaşıyorlar. Hele bir an geliyor ki, bütün bağlar kopuyor, tek başına kalakalıyorsun ortalıkta.
Sayfa 90 - Evrensel Basım Yayın