Pervane'nin eşi Gürcü hatun'a atfen yazmış olduğum aşk şiirimi, onun için neredeyse canımdan olduğum kadının, okumaması ve şiirimin mevcudiyetini dahi bilmemesi benim için ne acı verici bir durumdu. O zaman anladım şair olmadığımı, o zaman anladım çölde seyahat eden bir Arab'ın suya ihtiyacı olduğu gibi, benim de şiir öğrenmeye ihtiyacımın olduğunu.