Evlilik, diyordu, keman, piyano sonatına benzer. Mutlu olmak için kadın tıpkı piyano gibi nerede ön plana çıkacak, nerede arka planda kalacak çok iyi bilmelidir.
O an hep yaşanılan ve birbirine benzeyen, önemsiz, boyutsuz ve yavan tekdüzelikten çıkıp bir anlam kazanıyor. Ve unutulmamak üzere belleğime yerleşiyor. Kim olduğunu bilmiyorum. Ama farklı biri olduğunu anlıyorum.