Platon, Phaidros'ta, âşıkların öfkesinin nasıl en çok mutluluk veren öfke olduğunu gösterir. "Çünkü çılgınca seven biri, artık kendisinde yaşamaz, sevdiğinde yaşar ve kendisinden uzaklaşıp öteki objeye geçtikçe mutluluğu da artar... Sevgi arttıkça çılgınlık ve mutluluk da artar."