Hakkında
“Ağabey, kendini okurlara tanıtman lazım” dediler.
Kendimi sosyal medya hesabından şöyle tanıtmışım;” Para kazanmak için doktor, keyif almak için gezgin, dünyaya iz bırakmak için yazar.. Hayvansever, insansevmez, yardıma gönüllü, sıradan biri..”
Ana özelliklerim bunlar işte.
Onun dışında ne yazabilirim?
Birbirini çok seven ve bu sevgi için gelenekleri bir kenara atıp birbirine kaçan bir anne babanın son çocuğuyum. Benim küçüklüğümde televizyon yoktu- daha doğrusu bir yerlerde belki de vardı ama bizde yoktu- elektrik yoktu, musluktan akan su yoktu, fırından ekmek yoktu ama gaz lambasının titreyen ışığı altında, çatlaklarından ateşlerin duvarda dans ettiği bir teneke sobanın üstünde palamutlar vardı, o palamutlar patlarken televizyon yerine muhteşem masallar anlatan bir baba, hayallerimiz ve sevgi vardı.
O hayallerden çokça hikayeler çıktı.
Yazmaya lise dönemimde başlamıştım aslında. Ama başladığım pek çok iş gibi onu da tamamlayamadım. Belki o dönemde yazmayı bırakmamış olsaydım bugün Türkiye’nin en büyük roman yazarlarından biri olabilirdim. Ama eğer bugün edebiyat camiasında ‘Deniz Arslan’ damgası yoksa, benim yerime Nobel’i başkaları alıyorsa, tembelliğim ana sebeptir.
Kırkından sonra doktorluk bana artık keyif vermemeye başlayınca, İzmir’de yayın hayatına başlayan İlkses gazetesinde, serbest yazar olarak yazmaya başladım. ( Serbest yazar; para almadığı için canı istediğinde yazan kişidir) Oradaki Genel Yayın Yönetmenim Erdal Erek’in üzerimde emekleri çoktur. Keskin uçlu yazılarını yuvarlaması, “Hocam şurası şöyle olsa..” diye nazikçe düzenlemeleri, “Hocam, tüm gazete dört gözle yazınızı okumak için bekliyoruz” şeklinde motivasyonları beni “her gün düzenli yazan, çalışkan biri” haline getirdi. O sayede de daha kolay yazmaya başladım.
İlk kitabım olan “Afrika’da bir Deniz”in yazım hayatımda iyi bir başlangıç olmasını diliyorum.
Kendi hakkımda söyleyeceklerim bu kadar. Umarım sizleri tatmin etmişimdir.
Okurlar
1 okur beğendi.
21 okur okudu.
10 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Neyi başarmıştım?
Hayata gelmemin ne gibi bir amacı vardı? Kime faydam dokunuyordu? Hastalarıma mı?
Sanki devleti ben yönetiyormuşum da ülkenin ve kendisinin yaşadığı tüm sıkıntılar ve hastalıklar benden kaynaklanıyormuş gibi öfkeyle bakan, googledan kendisine koyduğu teşhislerle 'Tamografi!' 'Çekyap!', 'Süpermen (spermiogram)', beynine Ultrason isteyen istediği yapılmayınca da bağıran çağıran, tehdit eden, şikayet eden, 'Benim verdiğim vergiyle maaşını alıyorsun', 'Hani insanlar doktorları dövüyorlar ya, haklılar vallahi' diyen, odaya girer girmez teşhis konulup bir dakika içinde turp gibi olmayı bekleyen, ameliyatın birinci günü 'İyi olmadım, keşke ameliyat olmasaydım' diye yüzünü ekşiten, iyi olduğunda da bir teşekkür dahi etmeden giden hastalarıma gerçekten faydam dokunuyor muydu?
Üstelik "Gözünüz aydın, tüm sonuçlar iyi çıktı" dediğimde 'Peki benim neyim var o zaman? Ben yalan mı söylüyorum' diyen psikolojik hastalar da çabası...
Sayfa 16
Zaman...
Ne çabuk geçiyor. Eski sevgililerim geldi aklıma durup dururken, birden. Film şeridi gibi... Arada bir ikisi daha ağır basıyor sanki... Üzdüm mü onları? Yoksa onlar mı daha çok beni? Yüzleri ne kadar da net. Onlar da gülümseyerek bakıyorlar bana. Neden herkes gülümseyerek bakıyor ki? Yoksa? Yoksa bir şey mi oldu bana? Yahut öldüm mü acaba?
Sayfa 114
'Somali, insanlığın ilk çıktığı bölgelerden biri' diye söze başladı. 'Antik dönemde dünyanın çoğu mağarada yaşarken o bölgede yaşayanlar şehirleşmenin, medeniyetin temellerini atmışlar. Gerçi o bölgede yaşayanların tam olarak nereden geldikleri de belli değil.
...
'Somali, Dünyanın en güzel iklimine, en verimli tarım yapılabilir topraklarına, ülkeden geçen iki büyük nehre sahip şanslı ülkelerden biridir.' diye devam etti.
'Şanslı mı? Biz Somali'yi daha çok kıtlıkla, yoklukla, açlıkla biliyoruz' dedi büyük siyah çerçeveli gözlüklü, badem bıyıklı bir arkadaş...
'Şimdi böyle ama eskiden çok önemli bir ticaret merkeziymiş...... Bu yüzden eskiden beri pek çok ülkenin ele geçirmek istediği bir coğrafya....'
Sayfa 26
Kişi günü ölmeden geçirip karnını doyurabiliyorsa mutlu. Bunun yanında bir eşi var ve ona sarılıp yatabiliyorsa çok mutlu. Arka arkaya çocuk sahibi olabiliyorsa değme keyfine! Öyle 'Ne olacak bu memleketin hali?' 'BMW'in, Iphone'nun yeni modeli çıkmış, ah onu bir alsam' 'parayı neye yatırsak da daha fazla kazansak' gibi kaygıları hiç yoktu.
Sayfa 131
'Ben tarihe çok meraklıyım. Hatta tarihçi olmak istemiştim ama fakirliğin gözü kör olsun' diye güldü. Kimsenin bu cümleyi anlamadığını görünce de 'Ailem fakir bir aileydi. Tarihçi olup da bizim gibi aç mı kalacaksın? Doktor ol, para kazanıp bize de bak' dediler. 'Ben de doktor oldum' dedi.
Sayfa 28
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
