Ben mutlu geçen anlara üzülüyorum aslında. Ne kadar hafızamı zorlarsam zorlayayım şu an aklıma dahi gelmiyorlar. Ama mutsuz geçen anlar öyle mi? Yaşamım boyunca en mutsuz olduğum anlarda yine karşıma çıkmaktan hiç ama hiç korkmadılar.
Bir küfür bir kalbi hafifçe kırarken,
diğer kalbi bin parçaya bölebilir.
Adalet küfre bakar. Sayfayı çevirip hükmü verir.
Kısacası yol kimine göre uzun, kimine göre kısadır.
Dünyada adaletli bir yol aramak saçmadır.
O bir dolandırıcıydı, ben?
Ben ise bir şair, O?
O güzel olandı, ben?
Ben ise iyi, O?
O kavgacıydı, ben?
Ben ise anlayışlı
Ve anlaşıldığı üzere hiç, ama hiç kolay olmayacaktı.
Kolay da bana yakışmazdı zaten!