Derviş Zaim Quotes
You can find Derviş Zaim quotes, Derviş Zaim book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Zaman insanı her defasında yener.
Sayfa 179 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Başka bir insana bağlı olan mutluluk sürüp gitmez.
Sayfa 14 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
...insanların ruhu kullanılmamış alanlarla dolu...
Boşluk var yani... Bu tabii çok az insanın farkında olduğu bir şey. Acınası bir durum: Güvensizlik, iktidarsızlık, kimliksizlik, kilitlenen tutkular...
Sayfa 112 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Tutulmaya, kapatılmaya, denetlenmeye çalışılırsa sevgi sıfırı tüketir.
Sayfa 279 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Sınır sensin!
İnsan hep sınırlar içinde yaşayan ama aynı zamanda kendisine verili sınırları aşma yeteneği de olan bir yaratıktır.
Sayfa 223 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Daha bi değerli olur :)
Başanılmaya değen her şeyin başlangıçta senden çok uzakta olduğunu düşüneceksin ki onu başarılmaya değer bulasın.
Sayfa 76 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Artık kabullenen insan var.
Artık uyum gösteren adam var. Utanan adam yok. Oysa bizi ancak ve ancak çok güçlü bir utanç kurtarabilir. Ne yazık ki dünyanın her tarafı artık böyle...
Sayfa 113 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Kuşatılanların yanı sıra kuşatanların da zincire vurulduğunun ayrımındaydı: Ona göre içeriden dışarı, dışarıdan içeri, yukarıdan aşağı, aşağıdan yukarıya uzanan bir bağımlılıklar sistemi içerisinde kuşatanlar da (kuşatılanlar gibi) gülünç, acınası ve korkaktı.
Sayfa 94 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"İnsanın varoluşu" dedi ekrandaki gözlüklü yaşlı adam. "İnsanın varoluşu ona yalnızca verilmemiştir. Ondan istenir de. İnsan varoluşundan sorumludur ve kendisine ne yapmış olduğu sorulduğunda cevap vermekle yükümlüdür. Bu soruyu ona yönelten kendi yargıcıdır, yani kendisi. Böyle bir durumda anksiyete yaşanır. Göreli bir deyimle suçluluk anksiyetesi: Daha kesin bir deyimle, kendini aşağılama ve lanetleme anksiyetesi."
Sayfa 60 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ruhumuzdaki boşluğun farkına vardığımız şu günlerde...
Bedel ödeniyordu. Bedel ruhsal boşluk olarak ödeniyordu: Dolu bir mideye karşılık ruhsal boşluk! İnsanların spor arabaları, ipek kravatları, lazer ayakkabıları, yazlık evleri, dondurulmuş yemekleri ve seans başına bilmem ne kadar para alan psikologları vardı. Vardı ama insanlar yine de ne istediklerini bilemiyorlardı. Ne istediklerini bilememek bir yana, çoğu durumda ne hissettikleri üzerinde de net bir fikre sahip değillerdi. Karar verme yetersizlikleri ve acı verici güçsüzlük duyguları içinde bir o yana bir bu yana salınıp duruyorlar, kimlik bunalımıyla derinlikten yoksun biçimsel değerlere bağnazca sarılıp uyumlarını sürdürüyorlardı. Oysa derinlikten yoksun değerlerin bir işe yaramadığı, insan ruhundaki boşluğa çare olamayacağı, onu dolduramayacağı açık bir gerçek!
Sayfa 101 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu