Herkese Merhaba ️
Bugün HAY Klasiklerden biri olan Erasmus'un Deliliğe Övgü kitabıyla geldim.15.yy da yazilan ve hicivlerle dolu olan bir kitap. Erasmus ,mitolojik öğeleri kullanarak öğretmenleri, okulları,hukukçuları,stoacıları, papazlar,rahipler, Yeni Ahit Eski Ahit gibi kisacasi toplumun her noktasina ve statüsüne değinerek eleştirmiştir.
Mitoloji ve felsefenin bir arada olduğu sakin bir ortamda full konsantre ile okunması gereken bir kitap olduğunu belirtmek isterim.Kendisini kitapta hatun bir kişi olarak belirleyip bir delinin gözünden eleştirilerini okuyacaksınız zira kendisine göre delilik ikiye ayrılmaktadır;birincisi gerçek bilgeliğin "delilik" olduğu,digeri ise kendini bilge sanmanın “delilik"olduğudur.
Ağzım düşündüğümü konuşur ve tepeden tırnağa sahiciyim.
Dostlarının hatası söz konusu olurken Epidaurius’un kartalı ya da yılanı kesilirken ,kendi hataları söz konusu olduğunda da hayâsızca bunları geçiştirir,sırtlarındaki kamburu dahi görmez olurlar.
Kendine eziyet çektirip yine kendi kendine çok bilmişlik taslayan böyle bir insan başka birine huzur verebilir mi ?Bu soruları olumlu yanıt veren varsa o budalanın dik alasıdır.
Tanrım bir eşeğin diğer bir eşeği tatlı tatlı kaşıması ne kadar büyük bir fedakarlık gerektiriyor!
