Acı, yaşamın değişmez parçasıdır. Herkes öyle ya da böyle acıyı hisseder ruhunda. Dayanamayacağını, unutamayacağını sanır. “Bunu hak edecek ne yaptım?” diye sorar durur kendi kendine. Ama kısa sürer bu çaresizliği. Günler gelip geçerken kedisi farkına bile varmadan ruhu iyileşiverir. Hayata bir yerinden tutunur yeniden.
Unutulmaz, dediklerimiz unutulur, geçmez dediğimiz acılar geçer gider.