Kadının yaşamı sadece erkek üzerine kurulmadı , ondan Bile daha özel varlıklardır .
Kendisi istemeye istemeye bazı şeyleri yapmak zorunda kalıyor onu yaparken bile kusursuz yapıyor aslında elinde olmadan doğası gereği.
Kadının girdiği her kapı , çicekli bir orman yaratıyor bu bozkır olsa bile yine yeşillendiriyor yine istemeye istemeye...
Kendisi için yaşamak isteyen ve mücadele eden kadınların, bazı sebeplerin oluşturduğu bir duvar vardır yıkılmaz ve sarsılmaz , işte o duvar bazen aşmak isterler ama bunun bedelini üzerine yıkılmakla yaşarlar..
peki neden heryeri çicek ve hayat yapan kadınlarımız üzülmek ve hor görülmek zorunda? Neden hayatlarını doya doya kahkaha içinde yaşayamıyorlar...
Gözün kalmasın arkada.
Boşuna değil toprakla buluşman.
Bıraktığın yerden sevdanı
Biz yaşayacağız doyasıya...