Kâtib Çelebi (ö. 1067/1657) bir eserin telifinin temel sebepleri arasında daha önce ortaya konmuş bir eserin muğlak kısımlarını şerh etmek, eksiklikleri tamamlamak, farklı bilgileri bir araya getirmek, tasnifteki hataları düzeltmek gibi hususları zikreder. Ona göre her müellifin, eserini kaleme alırken onun şerhsiz anlaşılmasını öngörerek telif ettiği düşünülse de çeşitli sebepler şerh türü eserleri gerekli kılmıştır.
Bu sebeplerin ilki şudur: Müellif her ne kadar mükemmel bir zekâ ve güzel bir ifade sahibi olması dolayısıyla veciz bir üslup ve hedeflenen bilgiye dair yeterli deliller getirerek dakik meseleler hakkında konuşmuş olsa da bunların bir kısmı bazılarına zor veya imkânsız gelebilir. Böylelikle eserin gizli manâlarının ortaya çıkması için ifadelerinin genişletilmesine ihtiyaç duyulabilir. Âlimlerin bir kısmı bu sebeple bazı eserleri şerh etmişlerdir.
Şerhin ikinci sebebi, açık olması veya başka bir ilmin alanına girmesi dolayısıyla bazı kıyas Öncüllerinin hazfedilmiş olması, kıyasların düzenlenmemiş olması, böylelikle bazı hükümlerin illetlerinin açıklanmamış olması gibi hususlardır.
(...)
Şerh yazımının üçüncü sebebi, kelimelerin tevil edilebilir farklı anlamlara gelmesi, açıklanma ihtiyacı duyulacak ifade inceliklerinin bulunması veya mecazî lafızlar ve iltizamî delalet türünün kullanılması gibi hususlardır.