....Babam beni parçaladı, bin parça oldum o gün. Ama gelen gideni aratır.
Kocasız kalmaktan mı korkuyorsun baba ocağına dönmekten mi? Korkuyor muyum? İşte sonunda dayaktan Korkmaz oldum. Dayaktan daha korkunç bir şey olabilir mi diye sormuştun bir gün hatırlıyor musun? işte bu daha korkunç; günün birinde dayaktan Korkmaz olmak daha korkunç. Gözkapaklarının ardını bir görebilsem. Ne var orda?
Öfke mi?
Zevk mi?
Umursamazlık mı?...
Her dünya tohumdan büyür öpücüklerle. Önce belli belirsiz kıpırdanır, gerinir, genişler, rahatlar, büyür. Dünyaları saklar içinde. Çünkü her tohum bir damladır, bir damla kaç dünya saklar içinde?