"Kriz", bir durumun kategorik olarak kötüye gideceğinden ziyade değişeceğinin habercisi. Böylece "kriz" sözcüğü gerçek bir sorunu değil, kısa zamanda adapte olunması güç olduğu varsayılan bir değişimi niteliyor.(syf22)
potansiyel bir krizin sürekli varlığı, bir yandan sistemin gizli sahiplerini yaratmakta; öte yandan aynı sahipleri ideolojik açıdan sorumluluktan muaf tutmaktadır.(syf26
Devlet bir çok çağ ve yörede, Alaeddin'in lambasının cini gibi bir şey olmuştur. Tabii Hukuk'a göre; Mühür veya Lamba Süleyman'ın elinde ise, işte o Devlet Adalet Devletidir, bugün kullandığımız terimle Hukuk Devleti'dir. Pozitivist görüşe göre ise, lambayı önceki zilyedinde yasal yoldan devralmak yeterlidir, lambayı elinde tutan değil, kim elinde tutuyorsa O'nun emrini icra eden huddam önemlidir. Bir de Pozitivistler kadar dahi namuslu olmayan darbukacılar vardır: Bunlara göre, Lamba önceki zilyedin elinden darbe ile gaspedilse dahi, gidenler ağam değil ise de gelenler mutlaka paşamdır.(syf32)
Cumhuriyetin başlangıcından itibaren kısır bir döngü halinde tekrarlanan, sırasıyla Kürt Sorunu, İrtica Tehlikesi, Komünizm tehdidi, PKK sorunu ve nihayet "derin devlet" tarafından resmen PKK'nın önüne geçirilen irtica tehdidi, sorun çözmekteki değil, tehdit üretmekteki başarıyı gösterir. Devlet sürekli tehdit üretmekte, ürettiği tehditleri yok etmek için fiziki güce başvurmakta bu tehditleri ortaya çıkmadan yok edecek toplumsal projeler geliştirememektedir. Kısaca, devlet aklı malul görünmektedir. Bunun sebebini kronikleşen ve bir özgüven yokluğuna işaret eden, adeta bir paronayaya dönüşen iç güvenlik sendromunda aramak gerekir.(syf50)
