About
Urbino Üniversitesi’nde felsefe profesörü ve Uluslararası Marx-Hegel Diyalektik Düşünce Topluluğu’nun başkanıdır. Hans Heinz Holz ile birlikte Topos. Internationale Beiträge zur dialektischen Theorie adlı dergiyi çıkarmaktadır. Yazarın “Hegel ve Alman Mirası. Devrim ile Gericilik Arasında Ulusal Sorun ve Felsefe” (1989), “Heidegger ve Savaş İdeolojisi” (1995), “Antonio Gramsci’nin Marksizmi. Ütopyadan Eleştirel Komünizme” (2000) gibi, Alman düşünce tarihi ve Marksizm konularında pek çok önemli eseri bulunmaktadır.
Title:
İtalyan Filozof, Tarihçi, Siyaset Kuramcısı
Birth:
Sannicandro di Bari, 1941
Readers
6 readers liked.
76 readers read.
78 readers will read.
3 readers left half.
Quotes
20. yüzyıl başlarındaki Amerikan Protestanlarıyla bugünkü İran Şiilerini yan yana koyun; ne kitapları ne de II. Jean Paul’ün ve radikal İslamcı liderlerin polemikleri diğerinden aşağı kalır. Metinleri karşılaştıralım. İlki diyor ki; “Egemenliğin kaynağı, ahlaki düzendir. Eğer yasalarınız [...] bu düzenle ve dolayısıyla Tanrının İradesi’yle çelişiyorsa, Yaratıcı’nın takdirine sınır koyamazsınız [...], bu durumda otorite kendi yaptıklarına derhal son verir veya istismar edilmiş olur.” Şimdi de ikinci metin: “Herkesi bağlayan mutlak ve temel mesele şudur ki; her kim Allahın kanununu kendisi ya da başka insanlar tarafından yapılmış kanunlar lehine terk eder, putperestlik ya da tiranlığa meyleder ve böylece de hakikatten uzaklaşırsa, ve her kim ülkesini bu tür bir kanuna dayanarak yönetirse, kendini Allaha şirk koşmuş sayılır.”
İran Şii devriminin lideri Humeyni’ye göre bütün siyasi rejimler, ilahi kanunun üstünlüğünü tanımak zorundadır. Dünyevi rejimler “mutlak değil”dir, “ilahi anayasaya bağlı”dır; yani –papanın tabiriyle– siyasi iktidar ve genel olarak insanların egemenliği “mutlak değil, [Tanrı’ya karşı] sorumlu” olduğunu aklından çıkarmamalıdır.[4] Son olarak etkili bir isme, İsrail’in kutsal Kudüs’ten en ufak bir geri çekilişine bile inatla karşı koyan Rabbi Eliezer Waldman’a kulak verelim: Vatandaşlar ve “askerler, Tora’nın yasaklarına karşı çıkan hiçbir emre itaat edemez.”[5]
Köktendincilik nedir? Bu soruyu duyunca insanın aklına hemen Yakındoğu ve İslam geliyor. Oysa bu kavram ilk olarak, Birinci Dünya Savaşı ertesinde ortaya çıkan ve kendini genellikle “köktendinciler” (fundemantalistler) olarak tanımlayan bir hareket için, Amerikan Protestan çevrelerinde kullanılmıştır.[1]
“Özgürlük, köleliğe karşı savaşta yatıyor; ışık, karanlığa karşı savaşta.”
Köktendincilik, farklı kültürler arası karşılıklı ilişki ve etkileşimlerin buharlaştığı, durağan bir kimlik inşa etme eğilimiyle kendini dışa vurur. Belli bir kültürel gelenek, kompakt, dışa kapalı ve tüm diğer kültürlerle uzlaşmaz bir karşıtlık içinde görülür; böylece de etnik bir biçim kazanma tehlikesine sürüklenir.
Updates
Henüz kayıt yok
Comments and Reviews
