Dağlara âşık bir yazarın kalemiyle, dağın insana benzerliğinin vurgusu yapan güzel bir kitap.
Bakıp gördüğü, gezip dolandığı, içine içine soluduğu dağları, kendi çektiği fotoğraflarla, hissiyatını mürekkebe yalatmış. Ve bunu yaparken öyle hoş teşbihler kullanmış ki...
Çiçek, kâh geçmişe götürmüş, kâh bulunduğun yeri sorgulatmış. Dağlara, tabîata nasıl bakmamız gerektiğini biraz yaşanmışlığı ile biraz fikriyle aktarmış.
Yer yer yinelemiş bazı cümleleri, fakat yormamış.
Severek okudum. Tâvsiye ederim.
Her kitabın kapağını kapatırken bir dert sahibi olur insan. "Benim Dağlarım" ile şimdi, saksıdaki çiçekler için kederleneceğim.
Vesselâm.
