Beşerlikten kurtulup insanlık makamına çıkmak için
çırpınan, şu gelgitler karmaşasında kendinde boğulmadan
kendine sarılmaya çalışan Ebruli yaralardan mürekkep...
Kenan ilinde bir kuyu
kuyunun içinde çığlık
çığlığın içinde acı
acının içinde ben varım.
Öfkemin peşinde
delirirken sabrım
bin acıyı bir ah ile sıvazladım
aklımı koparıp zincirinden
kalbimle dalaştırdım
Efkarım ağır yaralı
ne hali var ne mecali
dilsiz kaldı şiirler
sevdana düştü düşeli
narına yanan çöllerimi
şebnemlerim diriltti…
Yokluğum yok
sebepsizim hemde ne çok
bu derdin hikayesi
hançerlere takılmış sözde gizli
rahvan uyanışlar ardından koşan.