Konçerto
III.
Bulmamız gereken neydi
Onu hatırlamaya çalışıyorum sabahtan
Dostum Joaquín fısıldayıp duruyor
Belki o da bilmiyor artık
Bir şey olmak istiyorum
Aradığımı bulamadığımdan
Yıkılmak istiyorum koca bir rüzgar omzunda
Ve yerleşmek istiyorum kapısı ilginç bir kilitle örtülü
Ölümsüzlüğü ölümle bulanlar mezarlığına
IV.
İyi geçmiş olmalı yolculuk
Rüzgarın nemli kokusu sarmadı henüz her yanı
Bilinmez olmak için yaralanmak gerek
Öyle yaralanıp
Sarmak kendini
Artık görülmeyecek kadar
Hatta gömülmeyecek kadar.
Açıkta bırakmışlar benim zeytin ağacını
Bu kadar yetmez diyor gökyüzü
Bin milyar kez dönmüş etrafında
Konuştu mu gürler elbet
Titretebilir de en kadim ağaçları
Kazıdık yine
Yorulduğuna değmiştir umarım
Parmaklarımızın
Ve daha önemlisi
Sökülmesine yeryüzünün ciğerinden
Zeytin ağacımın
Sol baharının ortasında
II.
Kulaklarımız yazdan kalmış
Kavundan yapılmış masalarımız
Hayret mi?
Anasonu anımsatıyor
Güneş içimizde bir yerlere varma telaşında
Biz de yoldayız tabi
Çatal darbelerinden anlaşılıyor
Acelemizin olmadığı
Agora yazımıza karışıyor
Yel gibi giriyor şakaklarımıza.
Duruyor bir anda
Çatallar, kavun masa ve anason
Damladı damlayacak
Patlayacak gibi yer küreden azgın bir su
Ve bulacak seni olduğun yerde
Olduğun yer nerde?
Önemli mi benim yanım olmadıktan sonra.