Kuzey İrlandalı yazar 1976’da Liverpool’da dünyaya geldi. Aile daha sonra İrlan-da’ya taşındı. Eimear McBride 17 yaşındayken Londra’ya yerleşti ve Drama Center’da üç yıl eğitim gördü. Bu arada ağabeyi ölümcül bir hastalığa yakalanınca onunla ilgilenmek için uzun süre İngiltere ile İrlanda arasında mekik dokudu. Kız Natamam Bir Şeydir romanını altı ayda tamamlamasına karşın ancak dokuz yıl sonra yayınlatabildi. Halen kocası ve kızıyla birlikte yaşadığı Norwich’teki Galley Beggar Press, kitabı 2013’te yayınladı ve roman 2013-2014 yıllarında Desmond Elliott “ilk yapıt”, Goldsmiths, Geoffrey Faber, Baileys Women’s, Kerry Group İrlanda Edebiyat Ödülü gibi çok sayıda ödül kazandı. Yazarın ikinci romanı The Lesser Bohemians (Önemsiz Bohemler) 2016 Goldsmiths Ödülü kısa listesine alındı. Bilinç akışı yönteminde yazılmış olan Kız Natamam Bir Şeydir, bir genç kızın ailesiyle olan karmaşık ilişkilerini, çocukluktan ergenliğe, ergenlikten yetişkinliğe geçme ya da geçememe sürecini yansıtıyor.
Daha önce okurken sıkıldığım kitaplar oldu elbette ama yorulduğum ilk oluyor. Evet yorucu bir kitap. Farklı bir üslup, kelime başına bir nokta, dursam mı devam etsem mi bilemiyorsunuz. Cümleler yok denecek kadar az. Diyalogları kafanızda ayrı ayrı seslendirmek istiyorsunuz, her kişiye ayrı bir ses tonu vermek istiyorsunuz ama mümkün olmuyor. Neyse geçelim kitabın konusuna.
Ben ruh hastası olarak nitelendiriyorum anneyi.
Öncelikle bu kitaptaki hiçbir karakterin adı yok! Dul bir anne ve iki çocuğunun yaşantısını konu ediyor yazar. Erkek çocuğun trajik hastalığı ve kız çocuğunun yaşadığı sorunlar. Ağırlıklı cinsellik konu edilmiş ki özellikle de ensest ilişkileri okuyacaksınız. Yeri gelip üzülecek yeri gelip kızacaksınız. Zaten zor okunan bir kitabın konusu da ağır olmuş.
Okumalı mısınız? Bilemiyorum. Okumazsanız bir şey kaybeder misiniz? Hayır! Çünkü zaten birçok kitapta okuyabilirsiniz bu trajik hikayeyi ve daha kolay bir anlatımla, yorulmadan.
Anlatım kısa. Kesik. Kafamın içinde. Sinsice yerleşti. Tamam yeter. Bilmek istemiyorum acılarını. Onlar senin acıların ve kaldıramayacağım kadar ağır. Susmuyor. Bam. Vuruyor düşünceleri düşüncelerime. Şşşş. Geçti artık. Düşünme. Hayattı yalnızca.
Sessiz.Bana ait cümleler kullanmalıyım hikayeni anlatmak için.Ve gitme.
.
#kıznatamambirşeydir in anlatımı müthiş. Bilinç akışı, kısa kesik ifadeler.Karakterin yaşadığı travmalar çok iyi yansıtılmış.Anlatıcı çocukluktan yetişkinliğe geçtikçe üslup da değişiyor, zihindeki ses olgunlaşıyor.
.
Herkesin o olduğu bir tek onun sen olduğu hasta bir abi, olmayan bir baba, sorunlarıyla ezilen-ezen anne, küçük yaşta istismar edilme ve yaşadığı travmayı tekrar tekrar hoyratça yaşadığı ilişkilerinde normalize etmeye çalışan bir kız çocuğu. Adı yok. Sesi var. Mutlaka duyulmalı.
.
#begümkovulmaz çevirisi, pek severim.
Evren boşlukları mutlaka doldurur, derler. Psikolojiden maddi alana dek her alanı kapsayan bir sözdür bu. Ya doldurulması gereken boşluk yanlış anlaşılırsa???
Babası tarafından terk edilmiş, ağabeyinin hastalığı sebebiyle korkular içinde büyüyen, taşralı damgasıyla dışlanan, İsa’yı seven ama günahkar olarak ondan iyice uzaklaşmaya çalışan,