“De ki "Ey kavmim,üzerinde bulunduğunuz yol neyse onda devam edin;ben de kendi yolumda devam edeceğim.
Güzel sonun kime ait olduğunu ileride göreceksiniz.
Zira zâlimler başarıya ulaşamazlar.”
Şu var ki güzel sonun:
Cennet'in Kime ait olduğunu ileride göreceksiniz.
Zira zâlimler başarıya ulaşamazlar.
İbn Abbas (radiyallâhu anhuma);
"Bu, beni inkâr eden ve şirk koşanlar mutlu olamazlar, anlamındadır" demiştir.
Dahhâk ise "Başarıya ulaşamazlar,anlamındadır" der.
Bir kötülük işleyen,bunun karşılığı neyse onu görür.(123):
İbn Abbas,Said İbni Cübeyr ve bir grup âyetin herkesi kapsadığı söylerler.
Kelbî,Ebû Salih yoluyla İbn Abbas'in şöyle aktarır:
"Bu âyet indiğinde,içeriği Müslümanlara ağır geldi ve
'Ey Allah'ın Rasûlü,senin dışında hangimiz kötülük işlemeyiz ki?Peki kötülüğün karşılığı nedir?" dediler.
O da şöyle cevap verdi:
"Kötülüğün bir dünyada alınan karşılığı vardır:
Bir iyilik işleyene on iyilik sevabı vardır.
Bir kötülük işleyenden bir sevap eksilir
ve geriye dokuz sevap kalır.
Birleri onların aşana yazıklar olsun.
Ahiretteki karşılığa gelince:
Kişinin iyilikleri ile kötülükleri karşılaştırılır.
Her kötülüğün yerine bir iyilik konularak artana bakılır.
İyiliklerin karşılığı cennette veriir ve her kimin ne fazlası varsa karşılığı verilir."
Rivâyet edildiğine göre bir adam ibn Abbas'a
"Esselamu aleykum ve rahmetullahi ve berakatuhu" diye selam verir ve sonuna baska bir şey daha ekler.
Bunun üzerine ibn Abbas
"Selam berakatuhu'da biter"uyarısında bulunur.
(İmam Malik)
Amr ibnu'l-Âs'tan (radiallahu anhuma) Rasûlullah'ın (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle dediği aktardı:
"Allah kayamet günü ümmetimden bir adam seçip
herkesin önüne çıkarır.
Sonra amellerinin kayıtlı olduğu doksan dokuz defter getirilir.
Her defter gözün alabildiği mesafeye kadar uzanacak büyüklüktedir.
Ardından Allah ona 'Bunlardan herhangi bir şeyi inkâr ediyor musun?
Yazıcılarım sana herhangi bir haksızlık ettiler mi?' der.
Bu kişi ise ‘Hayır,Ey Rabbim' diye karşılık verir.
Bir mazeretin veya herhangi bir iyiliğin var mı? diye sorunca adam şaşkın bir vaziyette
'Hayır, ey Rabbim' der.
Bunun üzerine Allah ‘Oysa bizde senin bir iyiliğin var.Bugün sana haksızlık yok’ der ve üzerinde
‘Eşhedu en Lâ ilâhe illallah ve enne muhammeden abduhu ve Rasuluhu’ bir kartı çıkartılır.
Allah "Tartını getir' der.
Adam 'Ey Rabbim, bu defterlerin yanında bu kartın ne ağırlığı olabilir ki?' deyince,
Allah 'Sana bugün haksızlık edilmeyecek' der.
Tüm defterler tartının bir kefesine ve bu kart diğer kefesine konur.
Defterler hafif gelir,bu kart ağır basar;zira hiçbir şey Allah'ın adından daha ağır değildir.”
(Tirmizi)
“Yetimlere mallarını verin,temizi pis olanla değişmeyin,onların mallarını kendi mallarınıza katarak yemeyin; zira bu büyük bir günahtır.”
(Nisa,2)
Şa’bi şöyle der: "Veli bu maldan ancak mecbur kalırsa yer.Bu zorunluluk durumunda ölü eti yemenin caiz olması gibidir."
Ömer ibnu'l-Hattab (radiyallâhu anh) şöyle demekte:
"Rasûlullah'ın yanına gittiğimde kendisini bir odada ve üzerinde hiçbir şey bulunmayan bir hasırda uzanmış halde buldum.
Başında içi lifle doldurulmuş deri bir yastık vardı.
Ayakucunda (deri tabaklamada kullanılan) Selem ağacı yaprakları toplu halde duruyordu.
Başucunda ise tabaklanmamış bir deri asılıydı.
Yan tarafına hasırın izinin çıktığını görüp de ağladığımda,bana "Neden ağlıyorsun?" diye
sordu.
Ben de "Ya Rasûlallah,Kisra ve Kayser nimetler içinde yaşıyorlar,sen ise Allah'ın Rasûlü olduğun halde bu haldesin" diye karşılık verdim.
Bunun üzerine şöyle dedi:
"Dünyanın onların,ahiretin ise bizim olmasına razı değil misin?"
(Buhari)
"Allah'ım,gözümde bir nur,kulağımda bir nur, dilimde bir nur,arkamda bir nur,önümde bir nur kıl; Üzerimde bir nur,altımda bir nur kıl;
Allah'ım,bana bir nur ver" diye dua ederek namaza çıkar.”
(Buhari)
Yahya İbnu'l-Cezzar,Ali ibn Ebi Talib'i (radiyallâhu anh) şöyle derken duyduğunu söyler:
“Allah cahilleri neden öğrenmediklerine dair hesaba çekmeden önce,
alimleri neden öğretmediklerine dair hesaba çeker."
Kays İbn Ebi Hâzim şöyle der:
Ebû Bekir es-Sıddîk’in (Radiyallahu anh)
şöyle dediğini duydum:
"Ey insanlar,sizler'Ey iman edenler!
Kendinizi (günahlardan koruyun);siz hidâyet üzere olduğunuz takdirde,sapan kimseler size zarar veremez"âyetini okumaktasınız.
Ben ise Rasulullah’ın (sallallahu aleyhi ve sellem)
şöyle dediğini duydum:
"İnsanlar bir münker görüp de onu değiştirmediklerinde,
Allah'ın azabıyla onları kuşatması yakındır."
(Ebu davud)
İbn Abbas buradaki mananın;
"Allah'ın dinine sarılın" şeklinde olduğunu belirtir ibn Mesud bununla "cemaat’in kastedildiğini söyler ve şöyle der:
"Cemaate sarıl,zira o Allah'ın kendisine tutunmayı emrettiği ipidir.
Cemaatte ve itaatte var olup da hoşlanmadığınız şey,ayrılıkta var olup da hoşlanmadığınız şeyden hayırlıdır."