Hakkında
Emirhan Sevim (1 Ocak 2003, Bursa, Türkiye, ) Türk yazar.
Bursa'da 1 Ocak 2003 tarihinde doğmuştur. İlkokul, ortaokul öğretiminden sonra lise son sınıf öğrencisi olarak eğitim hayatına devam etmektedir. Hamidiye Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi'nde Gıda Teknolojisi okumaktadır. Yazarlığa günlük yazmakla başlayıp şiir,deneme türlerinde yazarak kendini geliştirmiştir. En sevdiği yazar Stefan Zweig olup Freud'a psikolojik düşüncelerini benimsemektedir. Şuan Palsimis Yayınevin'de yazar olmakla beraber yayınevi kurma çalışmaları sürdürmektedir. İlk kitabı proje kitabı olup "Edebiyat Kulübü" adlı antoloji çalışmasında yer almıştır. Kendi Şahsine ait olan "Leonardo'nun Kalemi" adlı hikaye kitabı, psikoloji,aşk ve polisiye kategorilerinde yer alabilir.
Unvan:
Türk Yazar
Doğum:
Bursa, 1 Ocak 2003
Okurlar
6 okur beğendi.
2 okur okudu.
3 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Belirsiz
“Zihnin derinlerinde kontrolsüz bir senaryo, bu senaryo sevdiklerinin ölümü ile biten ve kana susamış bir cellat gibi sonuna kadar kovalayan psikolojisi bozuk aynı zamanda kendi bilinçliliğine kavuştuğu an her şeyden habersiz bir durumda kalakalmış bir adamın hikayesi.”
Leonardo'nun Kalemi
Hayat bazen sevdiğimiz insanlar olduğu süre-
ce anlam kazanıyor, yaşam sebebimiz tam olarak
buna bağlanıyor. Kazandığımız değerler, benimse-
diğimiz maneviyat ve diğer tüm her şey. Tüm bu
yaşadıklarımdan tam olarak 10 yıl sonra kendimi
buralarda bulduğum, adapte olduğum bu ritimde
hayatımın dönüm noktasına hiç ummadığım bir za-
manda değindim...
Leonardo'nun Kalemi
Emily uyuduğu vakit şöminenin başında tekrar-
dan odaklanmış ve düşüncelere dalmış bir şekilde
duraksadım. Ateş yüzüme vuruyor, sıcaklığı beni
rahatsız etmiyordu. Ateşin ardında daldığım düşün-
celerde kaybolmuş ve uyuya kalmıştım...
Leonardo'nun Kalemi
...Hayat yine o eski sadeliğinde beni kucakla-
mıştı. O gece her gün gittiğim barda alkol aldım ve
yalnız başıma sadece düşündüm. Her zaman yap-
tığım gibi...
Leonardo'nun Kalemi
Karanlık bir odanın boğuk kokusunda dağınık
bir odada çalan bir alarm sesi... Uyanmıştı, uyku
sonrası gelen sersemlikle birlikte yatakta oturarak
duvara bakıyor, perdenin kenarından içeri girmek
isteyen güneş ışığının duvara bıraktığı küçük ay-
dınlığı izliyordu. O sersemlikle birlikte gözleri ka-
panıp açılıyor ve sürekli bunu tekrarlıyordu. Ani
bir sesle kendine gelivermişti, yan komşusunun
evinde yapılan tadilattan gelen sesin bir parçasıy-
dı. Kendine geldikten sonra terliklerini giyip odanın
perdesini açıyor, ardından içerideki boğucu hava
için pencereler ile içerisini havalandırıyordu. Terlik-
lerin çıkardığı sinir bozucu ses ile lavaboya gidip
yüzünü yıkadıktan sonra dişlerini fırçaladı. Yüzünü
havlu ile kuruladıktan sonra üstünü giyinip kahvaltı
hazırlamak için mutfağa gitti. Uzun süredir yalnız
yaşadığı için evde yapılması gereken ne varsa tek
başında yapıyordu. Alışmıştı, yalnızlığa alışmıştı...
Sayfa 10 - BB KitapKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
