~~
Bir dostluk, kişisel çıkar karşısında unutulmayacak kadar sağlamsa , ancak o durumda bir değer ifade eder ve ancak o zaman onun adına “gerçek dostluk” denir.
İki adam hapishane penceresinden dışarıya baktı . Biri çamuru gördü ,diğeri yıldızları.” Bu iki satırı okuyunca utancımdan kıpkırmızı kesildim . Ben hep çamuru görmüştüm . Halbuki yıldızlarda vardı...