Ay gecenin içinden doğsun
Güneş gecenin dibinden gelsin
Olacak olan olsun diye
Benden sana bir ah yeter
Beni ateşinde kavurdu ayrılık
Elimden ne gelir, ne gelir
Gözlerin için hastalanmış
Bu can, bu ruh, bu ten
Senin için kömür oldum öylesine yandım
Yüzüm derin harabe ellerim kavrulmuş
Ne su söndürür ne toprak bu yangınımı
İyice kömür oldum ki bir daha yandım
Külümden anka çıkar gelirim yanar döner
Tenimde yürür ateşin dilim yalım yalım
Ne su söndürür ne toprak bu yangınımı
İyice kömür oldum ki bir daha yandım
Sizin için uzattım saçlarımı,
kestiğim.
Sizin için söndürdüğüm bu ateşi,
yandığım.
Kurduğum bu çadır, bu saat
arındığım su
soyunduğum gece: Sizin için.
Devrilirken tutunduysam
tutuşurken susmam
zemberekte bu Eyyub
hem cellât hem kurban
sizin için
bir tohum.